İlk olaraq Misir Fironu Tutamkamonun miladdan əvvəl 1346 da öldüyündə məzarının çiçəkdən taclarla örtüldüyü müəyyən olunmuşdur. Şimali Avropada isə e.ə. 2000-ci illərə qədər məzara çiçək qoyulduğu təyin olunmuşdur. O zamanlarda bu çiçəklərin məqsədi yaxşı ruhları çəkmə, pis ruhları qovma məqsədiylə idi. Sonradan isə əsl məqsəd cəsədlər çürüyərkən çıxan qoxunu kamuflyaj etmə məqsədini daşıydı. Sərv ağacı da bu səbəblə mazarlıqlarda əkilir. Ağacın yarpaqları küləyin qarşısını alır, özünə məxsus xoş fərah qoxusu vardır. Cənazə törənlərində də qara geyinmənin məqsədi də qəbiristanlıqlarda ruhlardan çəkinmək məqsədi daşımaqdadır.
