Sən ki ağac deyilsən!
Sən ki ağac deyilsən!
Həyat rəngarəngdir, həyat maraqlıdır. Amma, bəzən bizlər bu marağı görmürük, anlamırıq. Elə bilirik ki, hər şey necə də mənasızdır. Həyat qazanında günlərimizi qaynadıb gedirik, amma, bilmirik ki, bu yeməyə necə dad qataq. Bəzən arzularımız, istəklərimiz yarı yolda qalır, çin olmurlar, bu da yava-yavaş bizim qol-qanadımıza çart verir. Amma, həyatda optimist olmaq lazımdır. Həyata gülmək lazımdır ki, həyat da sənə gülsün. Biz özümüz özümüzü günün qaralığına inandırsaq gün həqiqətən də qara olmazmı?
Bir məsəl var: – Əgər hal-hazırda olduğun yer səni qane eləmirsə yerini dəyiş. Sən ki ağac deyilsən!!! Biz isə irəliyə baxmağı bacarmırıq. Halbuki, bacarsaq, nələrə nail olarıq, nələrə. Həqiqətən də, axı biz ki, ağac deyilik, bəs nə üçün eyni yerdə didinib-durur, irəliyə doğru hərəkət edə bilmirik?! Sonra da ruhdan düşüb qara günün qaranlığında solub gedirik.
Yer üzündə optimist olmaq, həyata sağlam baxışlarla baxmaq lazımdır. Bunun üçün bizlər ilk öncə qarşımıza məqsəd qoymalıyıq. Məqsəd çox vacibdir. Çünki, o bizi ruhlandırır, gücləndirir.
Xatırlayın, biz uşaq olanda anamızın dabanlı ayaqqabılarını geyər, bəzənər, güzgü önündə böyükmüşük kimi, məzələnərdik. Biz böyüməyi yaman çox istəyirdik və valideynlərimiz bizə yemək yedizdirdiklərində biz o yeməyi istəmirdiksə, onlar bizə belə deyərdilər: “bunu yesən tez böyüyəcəksən!” Biz də bu sözdən sonra o yeməyi yeyirdik, yeyirdik ki, tez, daha tez böyüyək. Demək istəyirəm ki, biz hətta uşaq ikən belə, məqsədin nə olduğunu dərin anlamasaq da böyümək üçün çalışırdıq, can atırdıq. Məqsədimiz böyümək idi..
Bu hər zaman belə olur. Biz əgər həyatdan nəsə istəməsək, deməli can atacağımız bir şey də olmur və beləcə ağac kimi qalırıq yerimizdə. Bir qasırğa olan kimi də, sınıb, aşırıq. Bu ağac kimi eyni bir yerdə qalmamaq üçün qarşımıza məqsəd qoymalı, bu məqsədə doğru getməli və bu ağac kimi bir qasırğanın, qasırğa da bir yana, adi bir küləyin təsirindən sınıb, aşmamaq üçün iradəli olmalıyıq. Çoxları üçün bu çətindir. Çoxları da deyir ki, qarşımıza məqsəd qoymaq üçün heç olmasa ilk öncə iradəmiz möhkəm olmalıdır. Amma, axı məqsədimiz olmasa o iradə hardandır?
Qarşımıza o məqsədi qoymaq üçün bizdə ilk öncə istək olmalıdır, həqiqi istək. İradə isə mütləq bizə lazımdır o vaxtda ki, biz o istəyə, o məqsədə çata bilək, bu yolda qarşımıza çıxan min-bir çətinlikləri yenib, istədiyimizə nail ola bilək. Bizim məqsədimiz olarsa və biz ona çatmağı nə qədər möhkəm diləsək, istəsək, iradəmiz də bir o qədər güclü olacaq. Bunlar hər biri bir-biri ilə bağlı, bir-biri ilə əlaqəlidirlər. İradə də olmalıdır, məqsəd də. Arzu da olmalıdır, istək də. Ən əsası da unutmamaq lazımdır ki, optimist olmaq gərəkir. Yəqin ki, ən başda məhz elə bu durur..
Həyat yolunda hər bizimizə uğurlar olsun, məqsədlərimizə, arzularımıza çataq! Amin!
Bir məsəl var: – Əgər hal-hazırda olduğun yer səni qane eləmirsə yerini dəyiş. Sən ki ağac deyilsən!!! Biz isə irəliyə baxmağı bacarmırıq. Halbuki, bacarsaq, nələrə nail olarıq, nələrə. Həqiqətən də, axı biz ki, ağac deyilik, bəs nə üçün eyni yerdə didinib-durur, irəliyə doğru hərəkət edə bilmirik?! Sonra da ruhdan düşüb qara günün qaranlığında solub gedirik.
Yer üzündə optimist olmaq, həyata sağlam baxışlarla baxmaq lazımdır. Bunun üçün bizlər ilk öncə qarşımıza məqsəd qoymalıyıq. Məqsəd çox vacibdir. Çünki, o bizi ruhlandırır, gücləndirir.
Xatırlayın, biz uşaq olanda anamızın dabanlı ayaqqabılarını geyər, bəzənər, güzgü önündə böyükmüşük kimi, məzələnərdik. Biz böyüməyi yaman çox istəyirdik və valideynlərimiz bizə yemək yedizdirdiklərində biz o yeməyi istəmirdiksə, onlar bizə belə deyərdilər: “bunu yesən tez böyüyəcəksən!” Biz də bu sözdən sonra o yeməyi yeyirdik, yeyirdik ki, tez, daha tez böyüyək. Demək istəyirəm ki, biz hətta uşaq ikən belə, məqsədin nə olduğunu dərin anlamasaq da böyümək üçün çalışırdıq, can atırdıq. Məqsədimiz böyümək idi..
Bu hər zaman belə olur. Biz əgər həyatdan nəsə istəməsək, deməli can atacağımız bir şey də olmur və beləcə ağac kimi qalırıq yerimizdə. Bir qasırğa olan kimi də, sınıb, aşırıq. Bu ağac kimi eyni bir yerdə qalmamaq üçün qarşımıza məqsəd qoymalı, bu məqsədə doğru getməli və bu ağac kimi bir qasırğanın, qasırğa da bir yana, adi bir küləyin təsirindən sınıb, aşmamaq üçün iradəli olmalıyıq. Çoxları üçün bu çətindir. Çoxları da deyir ki, qarşımıza məqsəd qoymaq üçün heç olmasa ilk öncə iradəmiz möhkəm olmalıdır. Amma, axı məqsədimiz olmasa o iradə hardandır?
Qarşımıza o məqsədi qoymaq üçün bizdə ilk öncə istək olmalıdır, həqiqi istək. İradə isə mütləq bizə lazımdır o vaxtda ki, biz o istəyə, o məqsədə çata bilək, bu yolda qarşımıza çıxan min-bir çətinlikləri yenib, istədiyimizə nail ola bilək. Bizim məqsədimiz olarsa və biz ona çatmağı nə qədər möhkəm diləsək, istəsək, iradəmiz də bir o qədər güclü olacaq. Bunlar hər biri bir-biri ilə bağlı, bir-biri ilə əlaqəlidirlər. İradə də olmalıdır, məqsəd də. Arzu da olmalıdır, istək də. Ən əsası da unutmamaq lazımdır ki, optimist olmaq gərəkir. Yəqin ki, ən başda məhz elə bu durur..
Həyat yolunda hər bizimizə uğurlar olsun, məqsədlərimizə, arzularımıza çataq! Amin!
