Gəl ört pəncərəni, qalaq üz-üzə
Bir sən ol, bir də mən, bir də gözlərin.
Vüsal qərq olurkən hicran dənizə,
Ağ bir yelkən olsun o son sözlərin.
Bir sən ol, bir də mən, bir də dərdimiz.
Ağlayaq doyunca, gülək doyunca.
Baş-başa qaldıqca bu möhnətdə biz,
Döysün qapıları külək doyunca.
Döysün, qoy açmayaq, yorulsun külək.
Qəmli hicran qalsın qapıda dustaq
Bir an vüsalınla çırpınsın ürək
Sonra...sonra yenə biz ayrılmayaq.
(Rəsul Rza)