«Norveç işğaldan azad olunanda xalq onlara xəyanət etmiş bu yazıçıya (nasistlərə simpatiyası olan Knut Hamsun) heç bir şey demədi. Nə bir etiraz, nə bir yazı, nə bir hücum...
Amma bir gün evinin önünə bir gənc qız gəlib Hamsunun kitablarını qoydu, bir az sonra yaşlı bir adam gəldi və o da kitablarını qoydu. İnsanlar Knut Hamsun kitabları ilə axın-axın gəlməyə başladılar. Hamsun bütün bunları pəncərəsindən izləyirdi. Xalq səsini belə çıxarmadan, ən kiçik bir etiraz etmədən kitabları qoyub gedirdi.
Birinci günün sonunda kitablardan böyük bir topa qalanmışdı artıq. Sonrakı gün də eyni vəziyyət davam etdi. Kitab topası böyüdükcə xalqına xəyanət etmiş yazıçı kiçildi və ölümü bu şəkildə oldu.»
Zülfü Livaneli