Batini, yoxsa zahiri?

Vaxtilə biri fars, biri ərəb, biri türk, biri rumlu-dörd ortaq varmış. Əllərinə keçən pulla nə edəcəklərinə qərar verə bilməmişlər.
Fars:”Gəlin, 'engür' alaq” -demiş; Ərəbsə:"O da nə elə, istəməm; 'ineb' alaq"-demiş; Türksə tutdurmuş:"Üzüm də üzüm"-deyə; bu vaxt Rumlu qərarlıymış, "Heç birini istəməm 'ingabil' alaq"-demiş. Çox keçməmiş, ortaqlar davaya başlamışlar. Nəhayət dördünün də eyni şeyi istədiklərini anlamışlar.
 Amma bu səfər yeni bir mübahisə başlamış aralarında.Hər biri öz üzümünü bəyənərmiş. Biri qara, biri yaşıl, biri sarı, biri bənövşəyi üzüm salxımını seçmiş. Hamısı öz üzümünü tərifləməkdən bezməmiş.Mübahisə başlamış.
Nəysə ki, oradan könüllərə tərcüməçi bir Sufi keçirmiş. Dalaşdıqlarını eşidincə dörd satıcıdan bir salxım üzüm almış, bir qaba qoyub üzümləri əzmiş. Üzümün sununu çıxarıb qabığını atmış.Çünki əsas olan meyvənin özüymüş, rəngi deyil.