Məktəblilər arasında zorakılıq
Məktəblilər arasında zorakılıq
Son zamanlar dünyanın bütün ölkələrində təhsil müəssisələrində müşahidə olunan ən qabarıq problemlərdən biri təhsilalanların təzyiq və aqressiv davranışların hədəfi olmasıdır. Onlardan biri son vaxtlar leksikonda yer almış bullinqdir (bullying). İlk dəfə 1985-ci ildə Böyük Britaniyada işlədilən bu termin bu mövzuda ilk tədqiqat işləri üzə çıxdıqdan sonra XX əsrin əvvəllərində geniş işlək qazanıb.
Psixoterapevt Cennifer Fridin sözlərinə görə, bullinq yalnız qəzəb və alçaldıcı hərəkət deyil.
Bullinq təkrarlanmaq və qurbanını qorxu və stress vəziyyətində qoymaq tendensiyasına malikdir. Oxşar effekti bullinq həm də baş verən aqressiv hadisələrin şahidləri olanlara qarşı da göstərir. Əgər uşaqlar dalaşıblarsa və ya hətta kimə qarşı nalayiq sözlər işlədiblərsə, və ya bir dəfə "öz komandası«ndan kimisə çıxardılarsa, bu, bullinq kimi təsnif edilmir. Amma əgər uşaq kollektivində cəzasız zorakılıq mədəniyyəti formalaşırsa, onda bu onlarda başqaların alçaldılmasının mümkünlüyü hissini yarada bilər. Bullinqin qurbanları məktəb gəzişə, təhsildən yayına bilərlər, uşaqlıq dövründə yaşanmış əzablar isə onun yaşlı həyatına da ziyan vura bilər. Bullinqin qurbanları olmuş şagirdlər yaşlı həyatlarında da daha çox xəstələnir və psixoloji problemlərə malikdir. Nəticələr ən dağıdıcı ola bilər. Biz hamımız bullinqin qurbanları haqqında eşitmişik, hansılar ki, buna görə intihar ediblər.
Məktəbdə bullinq nədir və onunla necə mübarizə aparmaq olar? Bullinq – bu, bir uşağın başqaları tərəfindən təqib olunması, aqressiv davranışdır ki, son illərdə məktəblərdə tez-tez yayılmışdır.
Bullinqə təkan verən nələrdir?
Şagirdlər arasında zorakılıq hadisələri həmişə məktəbin bir hissəsi olub, ancaq indi onlar daha çox gözə çarpır.
Rusiya məktəblərində bu sahədə tədqiqatlar 2000-ci illərin sonunda başlayıb. Aşkar olunub ki, bullinq kütləvi hadisədir. Belə, 2010-cu ildə tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, 11 yaşa qədər 22% oğlan və 21% qız həmyaşıdları tərəfindən təhqirlərə məruz qalıblar. Moskvada 1200 şagird arasında keçirilmiş sorğudan məlum olub ki, onların 78 faizi oxuduqları məktəbdə bullinqin şahidi olublar. Yeniyetmələr arasında isə bu rəqəm müvafiq olaraq 13 və 12% təşkil edir.
Norveçdə isə oğlanların 11, qızların isə 2,5 faizi bullinqlər kimi öz həmyaşıdlarına qarşı aqressiv davranışda olduqlarını etiraf ediblər. Hazırda bullinq üzrə tədqiqatlar ABŞ, Fransa, Britaniya, Finlandiya, Cənubi Koreya kimi ölkələrdə aparılır.
Ukraynada isə vəziyyət daha acınacaqlıdır. Ölkədə 10 uşaqdan 8-i bullinqin qurbanı olurlar. Bu hadisələrin başlanmasına təkan verən isə aşağı sinif şagirdlərinə qarşı münasibətdən qaynaqlanır, məsələn yuxarı siniflərin şagirdləri onların aəlindən mobil telefonları alırlar. 11-15 yaşlı uşaqlar arasında isə l dedi-qodular, alçaldıcı zarafatlar və boykot halları geniş yayılmışdır.
Psixoloq Svetlana Krivtsovanın sözlərinə görə, başqalarına qarşı aqressiv davranış, alçaldıçı davranışları həmişə bir şəxs öz nüfuzunu təsdiq etmək, əylənmək və ya hər hansı marağı naminə edir.
Son zamanlar isə internet-təqib (kiberbullinq) — internet, elektron poçt, SMS və s. vasitəsilə təqib də geniş yayılıb.
Bullinqə məruz qalanlar
Bir tərəfdən, biz nədən ehtiyat edirik, onu görmək istəmirik. Digər tərəfdən uşaqlar özləri tez-tez bizdən həqiqəti gizlədirlər və özlərini elə göstərirlər ki, hər şey yaxşıdır. Bəzən valideynlər hiss edirlər ki, uşaqda hər şey heç də qaydasında deyil, ancaq nəyisə tapa və ondan yaşışa yapışa bilmirlər.
Valideynlər sayıq olmalıdır, əgər uşaq:
Aqressiv təqibin qurbanı güclü və ya bacarıqlı olub-olmasından asılı olmayaraq istənilən uşaq ola bilər. Ancaq əksər hallarda bu cür davranışların qurban olanlar digərləri arasından daha çox seçilənlərdir (qəribə geyim tərzi olan, özünü qəribə aparan, çox kasıb və ya çox varlı və s.). Həmçinin potensial qurbanlar özündən tez çıxan, emosiyalara asan təslim olanlar ola bilər.
Bullinqlər isə qadağalarsız böyüyən və valideyn nüfuzuna məhəl qoymayanlardır.
Belə uşaqların əksəriyyətində böyüklərin diqqət və etimadı çatışmır. Onların əksəriyyətində xarakterin parlaq ifadə edilmiş narsisstik xüsusiyyətləri özünü göstərir. Onlara bütün hallarda başqa insanlar hesabına özünü təsdiq etmək, şəxsi üstünlüyünü sübut etmək lazım olur.
Nə etməli?
Uşaqlara vəziyyəti müstəqil həll etməyə çalışmaq lazım deyil, axı bullerlə ümumi dil tapmaq həmişə mümkün deyil. Bundan ötrü daha yaxşı olar ki, valideynlərə, müəllimlərə və ya uşağın etibar etdiyi böyüklərə müraciət etmək lazımdır.
Əgər sizin uşağınızı ələ salırlarsa, siz valideyn kimi, uşağın şikayətlərini diqqətlə dinləməli və buna ciddi yanaşmalı, qulaqardına almamalısınız. Valideynlərin dəstəyi sayəsində uşaqlar məktəbdə üzləşdikləri problemləri daha asan yaşaya bilərlər. Həmçinin məktəb müəllimlərinə müraciət etmək və onların diqqətini bu problemə yönəltmək lazımdır. Ən kritik vəziyyətdə polisləri cəlb etmək və hətta təhsil yerinin dəyişilməsi haqqında düşünməyə də dəyər.
Müəllimlərə isə öz fiziki üstünlüklərini göstərmək yox, onlarla danışmaq lazımdır. Bundan başqa, bullinqlərin hiylələrini təkcə müşahidə etmək olmaz, axı ona tamaşaçılar da lazımdır ki, maksimum dərəcədə əyani davranış göstərə bilsin. Dərsdə bullinqlərin hiylələrini gördükdə məşğələlərdən yayınmaq və diqqəti bullinqlərdə cəmləşdirməklə onu tədris prosesinə cəlb etməyə çalışmağa nail olunmalıdır.
Mənbə: azedu.az
Bütün uşaqlar gec-tez bullinqlə rastlaşırlar: ya qurban, ya incidilən şəxs və ya şahid kimi, yəni həm onlayn, həm də reallıqda. Bütün bu rollar uşağın şəxsiyyətinə dağıdıcı təsir göstərir.
Əgər siz öz həyatınızda heç vaxt digər, daha güclü və ya daha çox səlahiyyət sahibi olan insan tərəfindən sistematik təqib və ya başqa zorakılıq hiss etməyibsinizsə, sizə belə görünə bilər ki, bullinq xırda şeydir. Bununla belə, ABŞ Təhsil Departamentinin məruzəsinə əsasən, 12 yaşdan 18 yaşadək hər dörd uşaqdan biri son məktəb ili ərzində bullinqin qurbanı olub. Qərb mənbələrinin məlumatına görə, 14 yaşa qədər şagirdlərin 50%-i məktəbdə təqiblərə məruz qalır. Yeniyetmə yaşında isə bu faiz dərəcəsi enir.
Bullinq təkrarlanmaq və qurbanını qorxu və stress vəziyyətində qoymaq tendensiyasına malikdir. Oxşar effekti bullinq həm də baş verən aqressiv hadisələrin şahidləri olanlara qarşı da göstərir. Əgər uşaqlar dalaşıblarsa və ya hətta kimə qarşı nalayiq sözlər işlədiblərsə, və ya bir dəfə "öz komandası«ndan kimisə çıxardılarsa, bu, bullinq kimi təsnif edilmir. Amma əgər uşaq kollektivində cəzasız zorakılıq mədəniyyəti formalaşırsa, onda bu onlarda başqaların alçaldılmasının mümkünlüyü hissini yarada bilər. Bullinqin qurbanları məktəb gəzişə, təhsildən yayına bilərlər, uşaqlıq dövründə yaşanmış əzablar isə onun yaşlı həyatına da ziyan vura bilər. Bullinqin qurbanları olmuş şagirdlər yaşlı həyatlarında da daha çox xəstələnir və psixoloji problemlərə malikdir. Nəticələr ən dağıdıcı ola bilər. Biz hamımız bullinqin qurbanları haqqında eşitmişik, hansılar ki, buna görə intihar ediblər.
Məktəbdə bullinq nədir və onunla necə mübarizə aparmaq olar? Bullinq – bu, bir uşağın başqaları tərəfindən təqib olunması, aqressiv davranışdır ki, son illərdə məktəblərdə tez-tez yayılmışdır.
Bullinqə təkan verən nələrdir?
Şagirdlər arasında zorakılıq hadisələri həmişə məktəbin bir hissəsi olub, ancaq indi onlar daha çox gözə çarpır.
Rusiya məktəblərində bu sahədə tədqiqatlar 2000-ci illərin sonunda başlayıb. Aşkar olunub ki, bullinq kütləvi hadisədir. Belə, 2010-cu ildə tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, 11 yaşa qədər 22% oğlan və 21% qız həmyaşıdları tərəfindən təhqirlərə məruz qalıblar. Moskvada 1200 şagird arasında keçirilmiş sorğudan məlum olub ki, onların 78 faizi oxuduqları məktəbdə bullinqin şahidi olublar. Yeniyetmələr arasında isə bu rəqəm müvafiq olaraq 13 və 12% təşkil edir.
Norveçdə isə oğlanların 11, qızların isə 2,5 faizi bullinqlər kimi öz həmyaşıdlarına qarşı aqressiv davranışda olduqlarını etiraf ediblər. Hazırda bullinq üzrə tədqiqatlar ABŞ, Fransa, Britaniya, Finlandiya, Cənubi Koreya kimi ölkələrdə aparılır.
Ukraynada isə vəziyyət daha acınacaqlıdır. Ölkədə 10 uşaqdan 8-i bullinqin qurbanı olurlar. Bu hadisələrin başlanmasına təkan verən isə aşağı sinif şagirdlərinə qarşı münasibətdən qaynaqlanır, məsələn yuxarı siniflərin şagirdləri onların aəlindən mobil telefonları alırlar. 11-15 yaşlı uşaqlar arasında isə l dedi-qodular, alçaldıcı zarafatlar və boykot halları geniş yayılmışdır.
Psixoloq Svetlana Krivtsovanın sözlərinə görə, başqalarına qarşı aqressiv davranış, alçaldıçı davranışları həmişə bir şəxs öz nüfuzunu təsdiq etmək, əylənmək və ya hər hansı marağı naminə edir.
Digər uşaqlar isə bullerin hərəkətlərini müşahidə edərək, ya onlara məhəl qoymur, ya qəzəblənir, yada müdaxilə etməyə çalışırlar. Ancaq görəndə ki, bu cür davranışın qurbanı müqavimət göstərmir, müəllim isə onların təşəbbüsünü dəstəkləmir, onda uşaqlar acizlik hiss edir və onların əhvali-ruhiyyəsi qurbana qarşı şəfqətdən qıcıqlanmaya və laqeydliyə qədər dəyişə bilər.
Bullinqin və mobbinqin (daha az radikal təhqirlər) əsas əlamətləri bunlardır:
- Təcavüzkar və onun qurbanının güclərinin bərabərsizliyi;Zorakılığın təkrarlığı;
- Qurbanın kəskin emosional reaksiyası.
Son zamanlar isə internet-təqib (kiberbullinq) — internet, elektron poçt, SMS və s. vasitəsilə təqib də geniş yayılıb.
Bullinqə məruz qalanlar
Bir tərəfdən, biz nədən ehtiyat edirik, onu görmək istəmirik. Digər tərəfdən uşaqlar özləri tez-tez bizdən həqiqəti gizlədirlər və özlərini elə göstərirlər ki, hər şey yaxşıdır. Bəzən valideynlər hiss edirlər ki, uşaqda hər şey heç də qaydasında deyil, ancaq nəyisə tapa və ondan yaşışa yapışa bilmirlər.
Valideynlər sayıq olmalıdır, əgər uşaq:
- öz ünvanına tez-tez təhqiredici mesajlar alır, onu dəfələrlə incidir və lağa qoyurlar;
- başqa uşaqlara tabe olmağa meyillidir;
- özünü fiziki zorakılıqdan qoruya bilmir;
- evə üzündə göy ləkələr, sıyrıntılar, cırılmış geyimdə gəlir və buna anlaşılan izahat verə bilmir;
- heç vaxt qrup oyunlarında iştirakı qəbul etmir;
- tez-tez oyuna və ya komandaya dəvət olunan sonuncu şagird olur;daimi dostlara malik deyil, sinif yoldaşları tərəfindən daim „sevilməyənlər“ siyahısına düşür;
- fasilələrdə öz həmyaşıdları ilə oynamaq əvəzinə böyüklər yanında dayanmağa çalışır;
- sinifdə lövhə qarşısında cavab verərkən çətinlik çəkir;məktəbə getməkdə qorxur və ya güclü həvəssizlik əlamətləri göstərir, sinifdənxaric məşğələlərə qatılmaq istəmir;
- məşğələlərə marağını itirib.
Aqressiv təqibin qurbanı güclü və ya bacarıqlı olub-olmasından asılı olmayaraq istənilən uşaq ola bilər. Ancaq əksər hallarda bu cür davranışların qurban olanlar digərləri arasından daha çox seçilənlərdir (qəribə geyim tərzi olan, özünü qəribə aparan, çox kasıb və ya çox varlı və s.). Həmçinin potensial qurbanlar özündən tez çıxan, emosiyalara asan təslim olanlar ola bilər.
Bullinqlər isə qadağalarsız böyüyən və valideyn nüfuzuna məhəl qoymayanlardır.
Belə uşaqların əksəriyyətində böyüklərin diqqət və etimadı çatışmır. Onların əksəriyyətində xarakterin parlaq ifadə edilmiş narsisstik xüsusiyyətləri özünü göstərir. Onlara bütün hallarda başqa insanlar hesabına özünü təsdiq etmək, şəxsi üstünlüyünü sübut etmək lazım olur.
Nə etməli?
Uşaqlara vəziyyəti müstəqil həll etməyə çalışmaq lazım deyil, axı bullerlə ümumi dil tapmaq həmişə mümkün deyil. Bundan ötrü daha yaxşı olar ki, valideynlərə, müəllimlərə və ya uşağın etibar etdiyi böyüklərə müraciət etmək lazımdır.
Əgər sizin uşağınızı ələ salırlarsa, siz valideyn kimi, uşağın şikayətlərini diqqətlə dinləməli və buna ciddi yanaşmalı, qulaqardına almamalısınız. Valideynlərin dəstəyi sayəsində uşaqlar məktəbdə üzləşdikləri problemləri daha asan yaşaya bilərlər. Həmçinin məktəb müəllimlərinə müraciət etmək və onların diqqətini bu problemə yönəltmək lazımdır. Ən kritik vəziyyətdə polisləri cəlb etmək və hətta təhsil yerinin dəyişilməsi haqqında düşünməyə də dəyər.
Müəllimlərə isə öz fiziki üstünlüklərini göstərmək yox, onlarla danışmaq lazımdır. Bundan başqa, bullinqlərin hiylələrini təkcə müşahidə etmək olmaz, axı ona tamaşaçılar da lazımdır ki, maksimum dərəcədə əyani davranış göstərə bilsin. Dərsdə bullinqlərin hiylələrini gördükdə məşğələlərdən yayınmaq və diqqəti bullinqlərdə cəmləşdirməklə onu tədris prosesinə cəlb etməyə çalışmağa nail olunmalıdır.
Ancaq yadda saxlamaq lazımdır ki, hətta ən xırda aqressivlik təzahürünə qarşı göz bağlamaq olmaz, çünkü yalnız ümumi səyləri birləşdirməklə və vaxtında ona diqqət yönəltməklə vəziyyəti araşdırmaq olar.
Mənbə: azedu.az
