Ayların , illərin , bəlkə də, əsrlərin kandarında durmusan ,qoca ağac ...Bilmək olmur, illər səndən o yanda qalıb, yoxsa bu yanda.Kötüklərin çalın- çarpaz ilmələr kimidir ,torpağın sinəsinə naxış vurmusan, elə bil.
Qəribədir , ağac nəyə bənzəyərmiş;- səni uzun-uzun illər yaşayıb saç- saqqal ağartmış qoca bir loğmana bənzədirəm ;səni qırçın –qırçın tumanının ətəkləri yerlə sürünən,beli azca bükülmüş nənəmə bənzədirəm; səni neçə- neçə sınaqlara sinə gərmiş, döyüşdən- vuruşdan qalib çıxmış qos-qoca bir pəhləvana bənzədirəm.
Səni özü üçün bir dünya qurmuş, dünyanın işləklərin seyr etdikcə qəribləşmiş, tənhalaşmış, öz sirli və tənha dünyasına çəkilmiş qoca bir şairə bənzədirəm.
Nə qəribə ağacsan sən...Babalarımız yaşlaşdıqca ululaşıb pir olub, müqəddəs olub.Səni onlara bənzədirəm ,əzizim ağac.
Səni əzizim ,doğmam kimi, nənəm kimi, babam kimi , uzaqlarda qalan şən ,məsum cocuqluğum kimi qucaqlayıb bağrıma basmaq istəyirəm. Yerə toxunan qırçın- qırçın budaqlarına üzümü sürtmək və doyunca ağlamaq istəyirəm.
Nələr olur, nələr keçir sən bunları görürsənmü, ağac? Taleyin gərdişinə qarşı durmaq insan qüvvəsi xaricindədir.İnsan qəlbi bunlara çətinliklə tab gətirir,əzizim ağac.
Sən necə ,- baş çıxarırsanmı bu gərdişdən ?
De görüm , səni bu yamaca çəkilməyə, burada tək-tənha bir dünya qurmağa nə vadar eliyib, nə?
Səni ağacdan çox bir qalaya bənzədirəm.Bəlkə, hansısa bir igidin ruhu yaşayır səndə? Bəlkə , kiminsə geriyə dönmək istəyi , kiminsə gələcəyə qanadlanan xəyalı yaşayır səndə? Bəlkə , budaqlarınla çətir tutub yaratdığın otağın sinəsi dağlılar, gözü nəmlilər üçündür?
Nə bilim ...
Hər dəfə səni görəndə xəyalım bir qanadlı quşa dönür , qərib-qərib çırpınır.Qatarından ayrı düşmüş durna kimi qəmlənirəm.Özümü daşa- qayaya , yala- yamaca çırpmaq istəyirəm.
Sənlə özüm arasında bir doğmalıq görürəm.Mən də sənə oxşamaq istəyirəm .Sənin kimi qos- qoca bir ağaca dönmək istəyirəm.Taleyin amansız gərdişlərindən , oyunlarından baş götürüb qaçmaq , bir dağ döşünə sığınmaq , özüm üçün bir dünya yaratmaq istəyirəm.
Elə bir dünya ki ,yalan-riya bilməmiş olsun; elə bir dünya ki, dərd-qəm iliklərinə enməmiş olsun .Elə bir dünya ki, hər səhər ruhum yuxudan şən-şən oyansın, şirin-şirin bu dünyaya boylansın.Bu dünyanı yalnız gozəlliyə qərq olmuş görsün.Kədər əlçatmaz , sevinc bol olsun .Dünya başdan-başa nağıl olsun.
Nə bilim ,ağac...
