Qadın: İlahi, o gedir, gedir, məni atır (ağlayır)
Beyin: Yaxşı ki gedir...
Qadın: Bunun nəyi xeyirdi? Əclaf əşyalarını yığışdırır...
Beyin: Sızıldama, sevin. Dəyirman kimi əl-qolunu yelləmə, gülümsə...
Qadın: Əclaf! Çamadanı doldurur. Özünə hörmət edən kişi təkcə ayaqqabı və corabını götürər. Bu əclaf maykalarını da götürür... (ağlayır)
Beyin: Gülümsə!
Qadın: Bəlkə, boynuna sarılım? Qarşısında diz çöküm?
Beyin: Axmaq!
Qadın: Bəlkə, başına tava ilə vurum?
Beyin: ?
Qadın: Sonra yedirərəm. Bu yolla sağalana kimi iki ay saxlayaram. Bəlkə, sonra mənə öyrəşər, getməz?
Beyin: Cinayətkarsan. Qüvvələri hesaba almırsan?
Qadın: Belə ağıllısansa, de, nə edim?
Beyin: Gülümsə....
Qadın: Burada yaxşı nə var? Mən tək qalıram (ağlayır).
Beyin: Gülümsə, azad qadın olursan...
Qadın: Nəyimə lazımdı belə azadlıq?
Beyin: Gülümsə. Azadlıq gözəldir.
Qadın: Nədi gözəlliyi?
Beyin: Braziliya dili öyrənərsən – seriallara tərcüməsiz baxarsan. Bunu nə vaxtdı arzu edirdin.
Qadın: Vaxt olmurdu.
Beyin: Maliyyə işlərini özün tənzimləyərsən.
Qadın: Şuba alaram, bantlı yay ayaqqabısı... (göz yaşlarını silir)
Beyin: Hüquq şöbəsindən olan o oğlanla nahar etməyə gedərsən. Sənə elə baxırdı ki...
Qadın: (gülümsəyir) Aha. Makdonaldsa gedərik. O mənə təklif eləmişdi. Şuba, bantlı ayaqqabı...
Beyin: Heç kimə yemək hazırlamayacaqsan, paltar yumayacaqsan...
Qadın: Manikür, pedikür, maska, massaj (xoşbəxtcəsinə gülür)
Beyin: Bax, bu pozitiv cəhətləri görmürdün.
Qadın: Ax, yaşayacağam!!!! (qalib ədası ilə gülür) Ooooooooooooo!!!!!!
Beyin: Nə?
Qadın: O, çamadanı qucaqlayıb, mənim dizlərimi öpür. Bağışlamağımı istəyir. Qalmaq istəyir.
Beyin: Oy!
Qadın: Bəs azad qadın nə olacaq? (ağlayır) Şuba, bantlı ayaqqabı, hüquq şöbəsindən Vasya nə olacaq?
Beyin: Belə yaxşıdır, belə yaxşıdır