Subaylıq sultanlıqdır deyiblər ancaq görəsn bu həqiqətən də belədir yoxsa bu deyim sadəcə bir xalq uydurmasıdır. Yetkinlik yaşına çatmış daha dəqiq desək özünü evlilik üçün hazır görən insanların evlənməsi bəyəniləndir. Dinimizdə də bu belə buyrulub. Bir dəfə üç nəfər Hz.Peyğəmbərin yanına gələrək, onun necə ibadət etdiklərini soruşdular. Onlara Rəsulullahın ibadəti haqqında bilgi verildi. Az olduğunu görüb təəccüblə: "Biz Peyğəmbərlə bir ola bilərik? Onun keçmiş və gələcək günahları bağışlanıb", - dedilər. Onlardan biri bütün gecəni namaz qılmaqla keçirəcəyini, başqasi hər gün oruc tutacağını və üçüncüsü də qadınlara yaxınlaşmayacağını bildirdi. Bu xəbər Hz.Peyğəmbərə çatdırıldı.
Hətta səhabələrdən Muğira b. Şubə bir qadınla ailə həyatı qurmaq istədiyini Həzrəti Peyğəmbərə söyləyəndə Rəsulullah həmin qadını görüb-görmədiyini ondan soruşmuşdu. Muğirə görmədiyini söyləyəndə isə Peyğəmbər (s): "Get, gör, çünki bu bir-birinizi başa düşüb uyğunlaşmağınız üçün ən uyğun davranışdır", - demişdir. Allah Rəsulu bəzi səhabələrin dünya nemətlərindən uzaqlaşaraq özlərini ibadətə həsr etmələrinə razı olmamışdır. Səhabələrdən Osman bin Mazun dünyadan və qadından əl çəkib özünü ibadətə həsr etmək arzusunu reallaşdırmaq istəyinə Həzrəti Peyğəmbər icazə verməmişdi.
Həzrəti Peyğəmbərin dövründə qız istəmək məsələsi müasir dünyanın bugünkü insanlarını belə təəccübləndirəcək qədər azad idi. Həzrəti Əli Peyğəmbərin qızı Fatiməni şəxsən Rəsulullahın özündən istəmişdir. Səhabələr də yetişkin qızlarını və ya yaxınlarını evlənmək istəyən münasib adamlara təklif edər, onlar da qızı görüb razılığı aldıqdan sonra ya evlənər, razılaşmasalar isə uyğun bir üslubda qəbul etmədiklərini bildirərdilər. Hətta namusu ilə tanınan bəzi qadınlar ərə getmək istəklərini şəxsən özləri bildirərdilər. Bu həmin şəxslərin səmimiyyəti ilə əlaqədar idi. Qız və ya dul olmasından asılı olmayaraq, qadınların həyat yoldaşını seçmək hüququ var. Onlar icazəsi olmadan valideynləri tərəfindən ərə verilə bilməzlər.
Mənbə: Elşad Miri, İslamda ailə həyatı kitabından