20-ci əsrin əvvəllərinə kimi Avropanın bir neçə ölkəsində və Rusiyada qəribə adət var idi. Belə ki, sakinlər ölən qohumlarının, əsasən də uşaqların şəklini yadigar çəkirmişlər. Özü də onları canlı kimi lentin yaddaşına köçürürmüşlər. Onların göz qapaqları kəsilir, yaxud da, ustalıqla göz çəkilirdi. Bütün bu tədbirlərdə məqsəd ölünün canlı kimi görünməsini təmin etmək idi. Bu azmış kimi canlılar da ölülərlə birlikdə elə dururdular ki, bu gün də onların hansının ölü, hansının diri olduğunu ayırmaq çətindi.
Belə şəkillər «post mortem» («Ölümdən sonra») adlanırdı.