Ölkənin mərkəzi bankı – Italiya Bankı 1893-cü ildə aşağıdakı üç bankın qovuşması nəticəsində yaranmışdır: Banko Nazionale Renio, Banko Nazionale Toscana və Banko Toscana di Credito per le nazionale induatrie. Hal hazırda Italiya Bankı 1910-cu ilin Emissiya bankları barədə Qanunu və 1936-cı ilin Italiya Bankı haqqında Akt əsasında fəaliyyət göstərir. Sonuncu sənədə əsasən, Banka son mərhələnin kreditoru statusu verilmişdir («banklar bankı»).
Qeyd etmək lazımdır ki, adətən, mərkəzi bankların səlahiyyəti çərçivəsində olan monetar siyasət Italiyada konseptual şəkildə hökumət tərəfindən müəyyənləşdirilir. Hətta Italiya bankının səlahiyyətinə daxil olan monetar tənzimlənmənin icraedici hissəsi də Maliyyə nazirliyinin nəzarəti altında yerləşir. Italiya Bankının Maliyyə nazirliyinə tabe vəziyyəti aşağıdakı məsələ ilə bağlıdır. 1981-ci ilə qədər mərkəzi bank hərracda satılmayan bütün dövlət veksellərini almaq məcburiyyətində idi. Bununla da mərkəzi bank hökuməti qeyri məhdud maliyyələşmə ilə təmin edirdi. Italiya Bankı Maliyyə nazirliyinə yalnız il ərzində bütün dövlət xərclərinin 14%-ə qədər hüdudunda birbaşa kredit xəttini (overdraft) təqdim etməyə borcludur. Overdraft ölçüsünün artırılması üçün parlamentin qərarı tələb olunur. Beləliklə, yekun vuraraq demək olar ki, tənzimləyici orqanları, bank müəssisələrini və xüsusi kredit-maliyyə institutlarını özündə birləşdirən, klassik üç hissədən ibarət olan Italiyanın kredit sistemi birinci səviyyədə özünəməxsus xüsusiyyətlərə malikdir. Belə ki, kredit sisteminin ali orqanı olan Maliyyə nazirliyi ölkənin monetar siyasətini hazırlayır. Italiya Bankı bu siyasətin reallaşdırılması üzrə öhdəlikləri öz üzərinə götürür. Kreditlər və əmanətlər üzrə nazirliklərarası komitə isə kredit müəssisələrinin effektiv fəaliyyəti və kredit siasəti sahəsində Maliyyə nazirliyinin direktivlərinin Mərkəzi bank tərəfindən icrasını koordinasiya edir.
Bankın strukturu səhmdar cəmiyyəti xatırladır, həm də səhmlər adlıdır. Əsas səhmdarlar əmanət bankları, digər iri kommersiya bankları, sığorta şirkətləri, sosial təminat müəssisələridir. Bununla belə, Mərkəzi bank kommersiya təşkilatı deyil. Onun səhmlərinin nəzarət paketinə adıçəkilən bəzi strukturlar vasitəsilə dövlət sahiblik edir.
Italiya Bankında idarəetmə məsələləri ilə bankın idarəedici Direktoratı və Direktorlar şurası məşğul olur. Müdir, bir qayda olaraq, baş nazirin təqdimatı ilə ölkə prezidenti tərəfindən uzun müddətə təyin olunur və daxili cari məsələlərlə məşğul olur. Italiya Bankının strategiyasının hazırlanması və reallaşdırılması işi bank Direktoratının üzərinə qoyulmuşdur. Bankın Direktoratı müdirdən, baş direktordan və onun iki müavinindən ibarətdir. Üçüncü orqan – Direktorlar Şurası da öz növbəsində inzibati və kadr məsələlərini həll edir. Direktorlar Şurasına müdirdən başqa 13 direktor daxildir. Bu direktorlar təkrar seçilmək hüququ ilə üçillik müddətə seçilirlər. Direktorlar şurasının qərarları hüquqi cəhətdən maliyyə naziri tərəfindən ləğv edilə bilər, lakin faktiki olaraq bu heç vaxt baş verməmişdir.
Italiya Bankının əsas funksiyaları arasında aşağıdakıları göstərmək olar:
Italiya Bankı inzibati cəhətdən dövlətə tabe olmaqla yanaşı, öz funksiyalarını yerinə yetirən zaman Kreditlər və əmanətlər üzrə nazirliklərarası komitənin (KƏNK) tövsiyələrini nəzərə alır. Bu institut 1947-ci ildə yaradılmış və kifayət qədər böyük səlahiyyətlərə sahib olmuşdur. Institutun tərkibinə maliyyə naziri (sədr), ictimai işlər, kənd təsərrüfatı, xarici ticarət, büdcə, sənaye, Cənub işləri üzrə və AB işləri üzrə nazirlər daxildir. KƏNK nəzəri cəhətdən Italiyanın kredit sisteminin əsas orqanlarından biri kimi çıxış edir, lakin təcrübədə onun rolu koordinatora qədər məhdudlaşır və o, maliyyə nazirinin və mərkəzi bank müdirinin qərarlarını yalnız təsdiq edir. Başqa sözlə, Kreditlər və əmanətlər üzrə nazirliklərarası komitə hüquqi cəhətdən tabeliyində Italiya Bankı olan mini hökumət roluna iddia edir, dövlətin kredit sisteminin yuxarı səviyyəsindəki üç institut arasında axırıncı yeri tutaraq, praktiki olaraq, tövsiyəçi orqan kimi çıxış edir. Kreditlər və əmanətlər üzrə nazirliklərarası komitənin əsas vəzifələri aşağıdakılardır: