Ikinci dünya müharibəsindən sonra Yaponiyanın bank sistemi Amerika sisteminin nümunəsi üzrə, yüksək ixtisaslaşma səviyyəsi ilə qurulurdu. Indiki zamanda Yaponiyanın kredit sistemini təşəkkül tapmış sistem hesab etmək olar. Bu sistemə Yaponiya Bankı, kommersiya bankları və digər kredit-maliyyə institutları daxildir.
Kommersiya bankları bir neçə kateqoriyaya bölünürlər.
Şəhər bankları və ya City banks Meydzi dövründən başlayaraq qısamüddətli və uzunmüddətli kreditlərin ölkənin bütün ərazisi boyunca iri müəssisələrə, hər şeydən əvvəl, onların aid olduqları qrupların müəssisələrinə verilməsi ilə məşğul olur. Şəhər bankları ölkənin kredit sisteminin özəyini təşkil edir. Yaponiyada olan bütün şəxsi banklardakı depozitlərin 20%-dən çoxu, həmçinin bank sisteminin kapitalının ümumi həcminin 36%-ə qədəri onların payına düşür. Şəhər banklarının sayı 11-dir. Daha dəqiq desək, onların ikisi bank, doqquzu bank korporasiyasıdır. «Daiiti-Kanqe» (Daiti- Kange), «Mitsubisi» (Mitsubishi), «Sumitomo» (Sumitomo), «Fudzi» (Fuji), «Sanva» (Sanva) və Yaponiya Bankının yardımından istifadə edən digərləri bu qəbildəndir. Yapon banklarının xarici əməliyyatlarının böyük hissəsi şəhər banklarının payına düşür («Benk of Tokio» (Bank of Tokyo) liderlik edir). Bu bank son illər ərzində öz beynəlxalq filiallar şəbəkəsini intensiv şəkildə genişləndirir.
Regional banklar prefektur miqyasında fəaliyyət göstərirlər. Şəhər bankları ilə müqayisədə, onların kapitallarının həcmi və əməliyyatlarının miqyası sox azdır, lakin filialların geniş şəbəkəsinə malikdirlər. 64 regional bankın ən irisi «Benk of Yokohama» (Bank of Yokohama) təqribən 28 milyard dollarlıq aktivlərə malikdir. Regional bankların əsas fəaliyyət növü xırda və orta müəssisələrin kreditləşdirilməsidir. Onlardan bəziləri əmanətləri qəbul edir. Bundan başqa, regional banklar yerli özünüidarə orqanlarının maliyyələşdirilməsində mühüm rol oynayırlar. Bunlar struktur etibarilə kredit banklardır. Müharibədən sonrakı dövrdə regional bankların inhisarçı banklardan asılılığı nəzərəçarpacaq dərəcədə artmışdır.
Trast-banklar ilkin olaraq əmlakın idarə edilməsi məqsədilə yaradılırdı. Indi onlar ehtiyat qismində təcili əmanətlərə və istiqrazlara, aktivlərdə isə müəssisələrə və şəxsi adamlara verilən kreditlərə malikdirlər. Lakin bankların ixtisası əvvəlki kimi trast əməliyatlarının həyata keçirilməsidir. Ölkədə belə bankların sayı yeddidir. Onlardan beşi dünyanın əlli iri bankları sırasına daxildir. Son dövrlərdə trast bankların və digər kommersiya banklarının qarşılıqlı nüfuz etmə tendensiyası güclənmişdir. Trast-banklarda bank şöbələri, kom-mersiya banklarında isə etibarlı əməliyyat şöbələri fəaliyyət göstərir.
Uzunmüddətli kreditləşmə bankları uzunmüddətli kreditləri daha prioritet sahələrin müəssisələrinə məqsədəuyğun şəkildə təqdim edərək Yaponiya iqtisadiyyatını canlandırdılar. Ilk belə bank 1952-ci ilin qanunu ilə yaradılmışdır. Indi onlar əsasən daha yüksək maliyyə riski ilə bağlı olan sferalardakı şirkətləri maliyyələşdirirlər. Bunlar prinsip etibarilə yeni texnologiyaların hazırlanması, gələcəyin enerji mənbələrinin yaradılması və başqalarıdır. «Indastrial Benk of Cepen» (Industrial Bank of Japan), «Lonq Term Kredit Benk» (Long Term Credit Bank) və «Nippon Kredit Benk» (Nippon Credit Bank) bu qəbildəndir. Ilk iki bank iri müəssisələrin kreditləşdirilməsi, üçüncü bank isə ipoteka kreditləşməsi ilə məşğul olur, xırda və orta müəssisələrlə aparılan əməliyyatlar üzrə ixtisaslaşır. Onlar öz kapitallarını əsas etibarilə öz istiqrazlarının emissiyasının köməyi ilə səfərbər edirlər. Son vaxtlar bu ixtisaslaşmış bankların əhəmiyyəti artmışdır, çünki yapon inhisarlarının kommersiya bankları, bir qayda olaraq, qısa və orta müddətli kreditlər təqdim edirlər.
Yaponiyada xarici banklar dünyanın 88 dövlətini təmsil edirlər. Bu mənada ABŞ və Böyük Britaniya bankları hakim mövqe tutur, Almaniya və Fransa bankları da əhəmiyyətli çəkiyə malikdirlər. Xarici banklar tərəfindən rəqabət 1960-cı ildə başlamışdır. Həmin dövrə qədər onların fəaliyyəti iki istiqamətlə məhdudlaşırdı: xarici valyutada olan borcların təqdim edilməsi və «Sarakin» istehlak krediti müəssisələrinin kreditləşdirilməsi. Xarici bankların ənənəvi funksiyası xarici valyuta ilə ticarətdir. Onların sayəsində Yaponiyada xarici ticarətdəki riskləri sığortalayan yeni maliyyə alətləri yaranmışdır. Xarici banklar faiz bazarında da öz tətbiqini tapmışdır. Hal-hazırda Yaponiya iri beynəlxalq svop bazarlarından biridir.
2000-ci ilin sentyabrında üç aparıcı bank («Indastrial Benk of Cepen», «Daiiti-Kanqe» və «Fudzi», yəni iki şəhər bankı və bir uzunmüddətli kreditləşmə bankı) «Midzuho» (Midzuho) holdinq qrupunda birləşməklə bağlı planlarını reallaşdırmağa başladılar. Bu, aktivlərinin ölçüsünə görə dünyanın iri maliyyə qruplarından biri olacaq. 2001-ci ildə «Tokay» (Tokai), «Asahi» (Asahi) və «Sanva» (Sanva) banklarının holdinqdə birləşməsi, həmçinin «Sumitomo» (Sumitomo) və»Sakura» (Sakura) banklarının vahid «Sumitomo Misui» (Sumitomo Mizui) bankında birləşmə prosesi başlandı. Bu proses bank işindəki qlobal rəqabətin nəticəsi və yapon iqtisadiyyatı üçün qeyd şərtsiz üstünlük idi.
Yaponiyanın kredit sisteminin üçüncü hissəsi kredit-maliyyə müəssisələridir. Onların arasında mühüm yeri ixtisaslaşmış dövlət bankları tutur. Bunlar Yaponiyanın ixrac-idxal bankı (Eport-Bank of Japan, 1950-ci il), Yapon inkişaf bankı (Japan Bank pf Development, 1951-ci il) və dövlət maliyyə korporasiyalarıdır.
Yaponiyanın ixrac-idxal bankı xarici ticarəti kreditləşdirir, xarici investisiyalarda və kreditlərdə iştirak edir. Ixrac-idxal bankı 1999-cu ildə Beynəlxalq əməkdaşlıq Fondu ilə birləşmiş və nəticədə Beynəlxalq əməkdaşlıq Bankı yaranmışdır.
Yapon inkişaf bankı sənayenin, nəqliyyatın, energetikanın uzunmüddətli kreditləşdirilməsi ilə məşğul olur. Bankın bütün kapitalı dövlətə məxsusdur. Kredit resurslarının böyük hissəsi etibarlılıq fondlarının vəsaitləridir. Bankın xüsusi vəsaitləri və istiqrazların buraxılması hesabına səfərbər edilmiş vəsaitlər də kreditləşdirmə məqsədilə istifadə olunur. Yapon inkişaf bankı vəsaitlərini əsas etibarilə avadanlığın alınması, təzələnməsi və təmiri üçün təqdim edir. Bu bank kreditləşdirməkdən başqa, istiqrazları alır, şəxsi institutların kreditlərinə zəmanət verir və ya onların hüquqlarını kreditorlardan alıb satır, həmçinin kapital yatırımlarını həyata keçirir.
Dövlət maliyyə korporasiyaları elə sahələrdə fəaliyyət göstərirlər ki, həmin sahələrin kreditləşdirilməsi şəxsi banklar üçün bir maraq kəsb etmir və ya onları çox az maraqlandırır, lakin təkrar istehsal prosesi üçün, həmçinin sosial nöqteyi nəzərdən bu sahələrin inkişafı zəruridir. Dövlət maliyyə korporasiyaları prioritet layihələrin maliyyələşdirilməsi üçün nəzərdə tutulmuş, o cümlədən kənd təsərrüfatının, kiçik biznesin, ölkənin əsas regionlarının inkişafı üçün nəzərdə tutulmuş dövlət vəsaitlərinin məqsədli və effektiv şəkildə istifadəsinə cavabdehdir.
Maliyyə nazirliyinin Etibarlı fond bürosu da dövlət institutlarına aiddir və mahiyyəti etibarilə Yaponiyanın iri banklarından biri olub, dövlətin pensiya, sığorta və əmanət müəssisələrinin kapitalları ilə əməliyyat aparır. Onun kreditlərinin əsas hissəsi dövlət banklarına, korporasiyalara, mərkəzi və yerli hakimiyyət orqanlarına təqdim olunur.
Şəxsi kredit institutlarının birgə balansının təqribən 15%-i həyatın sığortalanması üzrə 24 şirkətin və əmlakın sığortalanması üzrə 23 şirkətin payına düşür. Yaponiyadakı sığorta şirkətləri iri maliyyə vəsaitlərini toplayır və onları əsasən qiymətli kağızlara qoyulan investisiyalar üçün istifadə edirlər.
Ölkədə 220 fond şirkəti var. Bu şirkətlər yalnız qiymətli kağızlarla bağlı əməliyyatlarda ixtisaslaşır. Bu, Yaponiyanın müasir kredit sisteminin əsas xüsusiyyətlərindən biridir.
Yaponiyanın kredit münasibətləri strukturunda mühüm yeri poçt-əmanət kassaları tutur. Onlar əhalinin əmanətlərini toplayırlar. Analoji xidmətlər göstərən şəhər, region və digər banklardan fərqli olaraq, poçt şöbələrinin nəzdindəki yapon əmanət kassaları fiziki şəxslərə daha müxtəlif xidmətlər göstərir, orta imkanlı insanlara əlverişli şərtlərlə kredit almaq və əmanətləri saxlamaq imkanı verir. Məhz bunun sayəsində də, poçt idarəsinə tabe olan dövlət poçt-əmanət kassaları maliyyə vəsaitlərinin böyük hissəsini toplaya bilmişlər.