İmam Hüseyn (ə) ın əxlaqi fəzilətləri
İmam Hüseyn (ə) ın əxlaqi fəzilətləri
Əxlaq və Davranışı - Əxlaq və Davranışı İbni Şəhraşub Mənakib kitabında Ruhaynidən belə nəql edir: "İmam Həsən və İmam Hüseyn (ə.s) dəstəmaz alan yaşlı bir adamın yanından keçərkən onun doğru dəstəmaz almadığını gördülər, onu narahat olmayacaq bir şəkildə hidayət etmək üçün dəstəmaz mövzusunda mübahisə başladılar, onlardan hər biri digərinə; sənin dəstəmaz alman doğru deyil deyirdi. Yaşlı adama: "Kimin doğru dəstəmaz aldığına sən qərar ver" deyib dəstəmaz almağa başladılar. "Hansımızın dəstəmazı daha doğrudur?" dediklərində yaşlı adam belə dedi: "Sizin ikiniz də gözəl dəstəmaz alırsız, amma bu cahil və yaşlı adam doğru dəstəmaz almadı." Beləcə yaşlı adam narahat olmadan doğru dəstəmaz aldığını öyrənmiş oldu.
Təvazösü - İbni Əsakir, Tarixi Dimaşk kitabında belə nəql edir: "Bir gün İmam Hüseyn (ə.s), əbalarını yerə sərmiş quru çörək yeməklə məşğul olan bir qrup kasıb və yoxsulların yanından keçərkən İmamı yeməyə dəvət etdilər. İmam (ə.s) atından enib; "Allah mütəkəbbirləri sevməz" buyurub onlarla yemək yeməyə məşğul oldu.Sonra onlara; "Mən sizin dəvətinizi qəbul etdiyim kimi siz də mənim dəvətimi qəbul edin " buyurdu. Onlar da bu dəvəti qəbul etdilər. İmam (ə.s) onları evinə aparıb cariyəsi Rübaba belə dedi: "Azuqə olaraq yığdığın şeyləri qonaqlara gətir." İmam (ə.s) onları yaxşıca ağırladıqdan sonra bir sıra hədiyyələrlə onları yola saldı.
Helmi - İmam Hüseyn (ə.s) ın xidmətçisi, cəzalandırılmağı hakkedən bir cinayət törətdi. İmam (ə.s) onun tənbeh edilməsini əmr etdi. Xidmətçi; Ey mövlam: "Hirslərini məğlub et" dediyində, İmam (ə.s); "Ondan imtina edin" buyurdu. Xidmətçi; Ey mövlam: "İnsanları bağışlayanlar" dediyində İmam (ə.s); "Səni bağışladım" buyurdu. Xidmətçi; Ey mövlam: " Allah lütf edənləri sevər" dediyində də İmam (ə.s); "Sən Allah rizası üçün sərbəstsən, sənə bağışladığım miqdarın bir neçə qatı daha sənin üçündür" buyurdu.
Şücaəti - İmam Hüseyn (ə.s) ın Aşura günü sərgilədiyi şücaət və cəsarəti heç kim görməyib və görməyəcək də. İmam (ə.s) Aşura günü, qarşısına çıxan hər kəsi qılıncdan keçirirdi, beləcə düşməndən çox sayda insanlar öldürdü. Ömər min Sad bu vəziyyəti görüncə; "Tək-tək onun qarşısına çıxmayın, birlikdə ona hücumun" deyə əmr etdi.Bəzi ravilər belə demişdir: "Səhabələri, övladı və bütün ailə fərdləri ölüb də onun kimi şücaətli döyüşən biri Vallah görülməmişdir. İmam Hüseyn (ə.s) susuz olmasına baxmayaraq düşmən ordusunun hansı səmtinə hücum edirdisə sanki çəyirtkələr kimi onun qarşısından qaçırdılar. Nəhayət uzaqdan İmam (ə.s) ı ox yağışına tutub nə qədər qorxaq olduqlarını sübut etdilər.
Namaza Verdiyi Əhəmiyyət -Aşura günü günorta namazı vaxtı, Əbu Səmamasnı Saydavi İmam Hüseyn (ə.s) a belə ifadə etdi:"Ya Əba Abdullah! Canım sizə fəda olsun! Düşmənin ordusu sizə yaxınlaşdı, Allaha and olsun ki, mən sənin hüzurunda öldürülmədikcə sən öldürülməyəcəksən; könülüm, səninlə günorta namazı etdikdən sonra Rəbbimi müsahibə etməyi şəhidlik şərbətini içməyi istəyir."İmam Hüseyn (ə.s) göyə doğru baxaraq belə buyurdu:"Bizə namazı xatırlatdın, Allah səni namaz qılanlardan etsin. Bəli, namazın ilk vaxtıdır. Bu xalqdan, namaz qılmamız üçün döyüşü dayandırmalarını istəyin."Hasin min Numeyr, İmam Hüseynin sözünü eşidincə belə səsləndi: "Sizin namazınız Allah qatında qəbul deyil."Həbib min Məzahir cavab olaraq belə dedi: "Ey alçaq! Rəsulullahın oğulunun namazının qəbul olmayıb da sənin namazının qəbul olacağınımı zənn edirsən?!"Daha sonra Züheyr min Qayın və Səid min Abdullah, İmam Hüseyn (ə.s) ın namaz qılması üçün Həzrəti qorumaq məqsədiylə onun qarşısında dayandı. İmam (ə.s) də az bir yaranıyla namaz qıldı. Səid min Abdullah, özünü İmama tərəf atılan oxlara sipər edirdi, bədəninə o qədər ox isabət etdi ki, ayaq üstündə dayana bilməyib yerə düşdü və belə dedi:"Allahım! Ad və Səmud qövmünə lənət etdiyin kimi bu qövmə də Kufə xalqına da lənət et! Allahım! Mənim salamımı Peyğəmbərinə çatdır; ONU bu qədər yaraların ağrısından xəbərdar et, çünki bu işdən hədəfim, Peyğəmbərinin oğuluna kömək etməkdir."Səid, bu hadisədən sonra şahidliyə çatdı. Allahın rəhməti ona olsun.
Mənbə: qadin.net
Təvazösü - İbni Əsakir, Tarixi Dimaşk kitabında belə nəql edir: "Bir gün İmam Hüseyn (ə.s), əbalarını yerə sərmiş quru çörək yeməklə məşğul olan bir qrup kasıb və yoxsulların yanından keçərkən İmamı yeməyə dəvət etdilər. İmam (ə.s) atından enib; "Allah mütəkəbbirləri sevməz" buyurub onlarla yemək yeməyə məşğul oldu.Sonra onlara; "Mən sizin dəvətinizi qəbul etdiyim kimi siz də mənim dəvətimi qəbul edin " buyurdu. Onlar da bu dəvəti qəbul etdilər. İmam (ə.s) onları evinə aparıb cariyəsi Rübaba belə dedi: "Azuqə olaraq yığdığın şeyləri qonaqlara gətir." İmam (ə.s) onları yaxşıca ağırladıqdan sonra bir sıra hədiyyələrlə onları yola saldı.Helmi - İmam Hüseyn (ə.s) ın xidmətçisi, cəzalandırılmağı hakkedən bir cinayət törətdi. İmam (ə.s) onun tənbeh edilməsini əmr etdi. Xidmətçi; Ey mövlam: "Hirslərini məğlub et" dediyində, İmam (ə.s); "Ondan imtina edin" buyurdu. Xidmətçi; Ey mövlam: "İnsanları bağışlayanlar" dediyində İmam (ə.s); "Səni bağışladım" buyurdu. Xidmətçi; Ey mövlam: " Allah lütf edənləri sevər" dediyində də İmam (ə.s); "Sən Allah rizası üçün sərbəstsən, sənə bağışladığım miqdarın bir neçə qatı daha sənin üçündür" buyurdu.
Şücaəti - İmam Hüseyn (ə.s) ın Aşura günü sərgilədiyi şücaət və cəsarəti heç kim görməyib və görməyəcək də. İmam (ə.s) Aşura günü, qarşısına çıxan hər kəsi qılıncdan keçirirdi, beləcə düşməndən çox sayda insanlar öldürdü. Ömər min Sad bu vəziyyəti görüncə; "Tək-tək onun qarşısına çıxmayın, birlikdə ona hücumun" deyə əmr etdi.Bəzi ravilər belə demişdir: "Səhabələri, övladı və bütün ailə fərdləri ölüb də onun kimi şücaətli döyüşən biri Vallah görülməmişdir. İmam Hüseyn (ə.s) susuz olmasına baxmayaraq düşmən ordusunun hansı səmtinə hücum edirdisə sanki çəyirtkələr kimi onun qarşısından qaçırdılar. Nəhayət uzaqdan İmam (ə.s) ı ox yağışına tutub nə qədər qorxaq olduqlarını sübut etdilər.
Namaza Verdiyi Əhəmiyyət -Aşura günü günorta namazı vaxtı, Əbu Səmamasnı Saydavi İmam Hüseyn (ə.s) a belə ifadə etdi:"Ya Əba Abdullah! Canım sizə fəda olsun! Düşmənin ordusu sizə yaxınlaşdı, Allaha and olsun ki, mən sənin hüzurunda öldürülmədikcə sən öldürülməyəcəksən; könülüm, səninlə günorta namazı etdikdən sonra Rəbbimi müsahibə etməyi şəhidlik şərbətini içməyi istəyir."İmam Hüseyn (ə.s) göyə doğru baxaraq belə buyurdu:"Bizə namazı xatırlatdın, Allah səni namaz qılanlardan etsin. Bəli, namazın ilk vaxtıdır. Bu xalqdan, namaz qılmamız üçün döyüşü dayandırmalarını istəyin."Hasin min Numeyr, İmam Hüseynin sözünü eşidincə belə səsləndi: "Sizin namazınız Allah qatında qəbul deyil."Həbib min Məzahir cavab olaraq belə dedi: "Ey alçaq! Rəsulullahın oğulunun namazının qəbul olmayıb da sənin namazının qəbul olacağınımı zənn edirsən?!"Daha sonra Züheyr min Qayın və Səid min Abdullah, İmam Hüseyn (ə.s) ın namaz qılması üçün Həzrəti qorumaq məqsədiylə onun qarşısında dayandı. İmam (ə.s) də az bir yaranıyla namaz qıldı. Səid min Abdullah, özünü İmama tərəf atılan oxlara sipər edirdi, bədəninə o qədər ox isabət etdi ki, ayaq üstündə dayana bilməyib yerə düşdü və belə dedi:"Allahım! Ad və Səmud qövmünə lənət etdiyin kimi bu qövmə də Kufə xalqına da lənət et! Allahım! Mənim salamımı Peyğəmbərinə çatdır; ONU bu qədər yaraların ağrısından xəbərdar et, çünki bu işdən hədəfim, Peyğəmbərinin oğuluna kömək etməkdir."Səid, bu hadisədən sonra şahidliyə çatdı. Allahın rəhməti ona olsun.
Mənbə: qadin.net
