“Dövrümüzün ziddiyyəti” essesi Sietl Overleyk Xristian Kilsəsinin (Seattle Overlake Christian Church) keçmiş pastoru Dr. Bob Murhed (Bob Moorehead) tərəfindən yazılmış və 1995-ci ildə “Məqamında deyilən sözlər” kitabında nəşr olunmuşdur.
“Dövrümüzn ziddiyyəti” essesi Murhedin 17 kilsə üzvü tərəfindən tərəfindən seksual cinayətdə təqsirləndirilməsi və kilsə rəhbərlərinin təzyiqi ilə 1998-ci ildə istefa verməsi ilə daha da ironikləşmişdir. Essenin müəllifliyini səhvən amerikan aktyor, komik və yazar Corc Karlin və 1999-cu ildə Columbine məktəbində baş vermiş atışmadan sonra həmin məktəbin şagirdinə aid edirlər.
Dövrümüzün ziddiyyəti
Tarixdə bizim dövrün ziddiyyəti odur ki, bizim çox binalarımız, ancaq, az hövsələmiz, geniş yollarımız, ancaq, dar düşüncəmiz var. Biz çox xərcləyir, ancaq, az şey əldə edirik. Biz çox şey alırıq, ancaq, az zövq alırıq.
Bizim böyük evlərimiz və kiçik ailələrimiz, çox rahatlığımız, ancaq az vaxtımız var. Bizim çox dərəcəmiz, ancaq az ağlımız, çox biliyimiz, ancaq az mühakiməmiz, çox bilicilərimiz, ancaq çox problemlərimiz, çox dərmanlarımız, az sağlamlığımız var.
Biz həddən arıq çox içirik, həddən artıq çox çəkirik, həddən artıq çox tədbirsiz şəkildə pul xərcləyirik, həddən artıq az gülürük, həddən artıq sürətlə maşın sürürük, həddən artıq tez qəzəblənirik, həddən artıq gec yatırıq, həddən artıq yorğun oyanırıq, həddən artıq az oxuyuruq, televizora həddən artıq çox baxırıq və həddən artıq nadir hallarda ibadət edirik. Biz əmlakımızı artırmışıq, ancaq dəyərlərimizi azaltmışıq. Biz həddən artıq çox danışır, həddən artıq nadir hallarda sevir, həddən artıq çox tez-tez nifrət edirik.
Biz pul qazanmağı öyrənmişik, ancaq yaşamağı öyrənməmişik. Biz həyatımıza illər qatmışıq, ancaq illərimizə həyat qatmamışıq. Biz yerdən aya və aydan yerə qədər məsafə qət eləmişik, ancaq yeni qonşumuzu qarşılamaq üçün bir yol eni məsafəni qət eləmək gözümüzə durub. Biz xarici aləmi fəth eləmişik, ancaq daxili aləmi fəth eləməmişik. Biz daha böyük işlər görmüşük, ancaq daha yaxşı işlər görməmişik.
Biz havanı təmizləmişik, ancaq ruhu çirkləndirmişik. Biz atom üzərində zəfər çalmışıq, ancaq qərəzimiz üzərində zəfər çalmamışıq. Biz çox yazırıq, ancaq az öyrənirik. Biz çox planlaşdırırıq, ancaq az şeyə nail oluruq.
Biz tələsməyi öyrənmişik, ancaq gözləməyi öyrənməmişik. Biz daha çox məlumat toplamaq, daha çox məlumatın surətini çıxarmaq üçün daha çox bilgisayarlar yaradırıq, ancaq biz get-gedə daha az ünsiyyət qururuq.
Bu, cəld bişən və gec həzm olunan yeməklər, böyük adamlar və cılız şəxsiyyətlər, yüksək mənfəətlər və alçaq münasibətlər zamanıdır. Bu iki nəfərin pul qazandığı, ancaq daha çox boşanmalar, dəbdəbəli evlər, dağılmış ocaqlar dövrüdür. Bu təcili səfərlər, bir dəfəlik uşaq əskiləri, bir dəfəlik əxlaq, bir gecəlik mövqelər, həddən artıq kök bədənlər və sevindirməkdən sakitləşdirməyə və öldürməyə qədər hər şey edən həblər dövrüdür. Bu, nümayiş zallarının dolu, anbarların boş olduğu zamandır. Bu, texnologiyanın bu ismarışı sənə yetirə bildiyi və sənin bu qavrayışı bölüşmək və ya sadəcə silməyi seçə biləcəyin dövrdür.
Sevdiklərinizlə bir qədər vaxt keçirməyi unutmayın, çünki onlar əbədi sizinlə birgə olmayacaqlar.
Qorxu içərisində aşağıdan yuxarı sizə baxan balacaya bir xoş söz deməyi unutmayın, çünki o balaca tezliklə böyüyəcək və sizi tərk edəcək.
Yanınızda olan şəxsi bağrınıza basmağı unutmayın, çünki bu sizin ürəkdən verə biləcəyiniz yeganə xəzinədir və bir qəpik də xərci yoxdur.
Sevgilinizə və sevdiklərinizə “Mən səni sevirəm” deməyi unutmayın, ancaq bunu səmimiyyətlə deyin. Qəlbinizin dərinliklərindən gəlirsə bir öpüş və ağuş yaraları sağaldacaq.
Hansısa bir gün bir daha olmayacaq şəxsin əlindən tutun və o anın qədrini bilin.
Sevməyə, ünsiyyətdə olmağa və ağlınızdakı dəyərli fikirləri bölüşməyə vaxt ayırın.
Unutmayın: Həyat aldığımız nəfəslərlə deyil, nəfəsimizi kəsən anlarla ölçülür.
İngiliscədən tərcümə etdi: Xəqani Əliyev
Orijinalının sözləri:
The paradox of our time in history is that we have taller buildings but shorter tempers; wider freeways, but narrower viewpoints. We spend more, but have less; we buy more, but enjoy less. We have bigger houses and smaller families; more conveniences, but less time. We have more degrees but less sense; more knowledge, but less judgment; more experts, yet more problems; more medicine, but less wellness.
We drink too much, smoke too much, spend too recklessly, laugh too little, drive too fast, get too angry, stay up too late, get up too tired, read too little, watch TV too much, and pray too seldom. We have multiplied our possessions, but reduced our values. We talk too much, love too seldom, and hate too often.
We've learned how to make a living, but not a life. We've added years to life not life to years. We've been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet a new neighbor. We conquered outer space but not inner space. We've done larger things, but not better things.
We've cleaned up the air, but polluted the soul. We've conquered the atom, but not our prejudice. We write more, but learn less. We plan more, but accomplish less. We've learned to rush, but not to wait. We build more computers to hold more information, to produce more copies than ever, but we communicate less and less.
These are the times of fast foods and slow digestion; big men and small character; steep profits and shallow relationships. These are the days of two incomes but more divorce; fancier houses but broken homes. These are days of quick trips, disposable diapers, throwaway morality, one night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer, to quiet, to kill. It is a time when there is much in the showroom window and nothing in the stockroom. A time when technology can bring this letter to you, and a time when you can choose either to share this insight, or to just hit delete.
Remember, spend some time with your loved ones, because they are not going to be around forever.
Remember to say a kind word to someone who looks up to you in awe, because that little person soon will grow up and leave your side.
Remember to give a warm hug to the one next to you, because that is the only treasure you can give with your heart and it doesn't cost a cent.
Remember to say «I love you» to your partner and your loved ones, but most of all mean it. A kiss and an embrace will mend hurt when it comes from deep inside of you.
Remember to hold hands and cherish the moment for someday that person will not be there again.
Give time to love, give time to speak, and give time to share the precious thoughts in your mind.
AND ALWAYS REMEMBER:
Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away.
