Gəlmisən, sözüm yox gəlməyinə də,
amma yerini bil, həddini aşma.
Səndən əvvəlkilər tamam yalandı,
sən də onlar kimi yalan danışma.
Sən də onlar kimi çıxıb gedərsən,
əbədi deyilsən ömrümdə mənim.
Gör neçə sevilmək gözləyən adam,
neçə ayrılıq var önümdə mənim!?
İndi sayını da unutmuşam mən,
atılan kim idi, atan kim idi?!
Sənin də onlardan fərqin çox deyil,
əlin də, gözün də onlar kimidi.
Bu dildən, ağızdan çox görmüşəm, çox,
hamısı bir yalan əzbərçiləri...
Hələ gözləyirəm nağıllardakı
o məktub daşıyan göyərçinləri.
Sən də onlar kimi qara günümə
ağappaq yalansan, ağappaq yalan.
İksi də eyni cür yandırır məni,
həm ən yaxın yalan, həm uzaq yalan...
Bax, ona görə də ehtiyatlı ol,
gedəndə gedişin bilinməsin heç.
Ömrümdən eləcə səssiz-səmirsiz,
bir ölü xatirə sükut kimi keç.
Sən də onlar kimi… onlar kimisən -
bir anlıq əyləncə, bir günlük həvəs...
İndi cəzalandır məni, İlahi,
hamıya açılan qollarımı kəs!
Orxan Bahadırsoy
