Hər şey ölüm deyil ki… | Orxan Bahadırsoy

Cəhənnəmdir tənhalıq,
yandırmaz ki, üşüdər.
Qışqırarsan, səsini
nə göy, nə yer eşidər.
 
Elə soyuqlayarsan
çürüyər içalatın.
Əsərsən küləyinə
bir avara həyatın.
 
Vitamin se, kompress,
nanəcövhər, siroplar...
Görərsən ki, qoxundan
həşəratlar qaçıblar.
 
Masa üstə səpilən
yod, spirt, tör-töküntü.
Ruhunu parçalayar 
içindəki söküntü.
 
Qalanan ocaqların
sənə düşüb yekəsi.
Pərdələrdə rəqs edər
öz tüstünün kölgəsi.
 
Pəncərələr istidən
çat-çat olar, tökülər.
Sən elə üşüyərsən,
qəddin, belin bükülər.
 
Yenə ümid et, adam,
hər şey ölüm deyil ki.
Səksənin qırxa təzyiq,
temperatur qırx iki.