Ertələmə | Fernando Pessoa

Birigün, bəli ancaq birigün...
Sabah birigünü düşünməyə başlayacağam,
Bəlkə onda edə bildim; amma bu gün yox...
Yox, bu gün yox; bu gün edə bilmərəm.
Obyektiv subyektivliyimin çaşqın inadı,
Gerçək həyatımın yuxusu, araya girməsi,
Ağlasığmaz, sonsuz yorğunluq -
Qatarı çoxdan qaçırmış, dünyanın ən yorğunu — kimi bir ruh...
Ancaq birigün...
Bu gün hazırlaşmaq istəyirəm...
Özümü sabaha hazırlamaq istəyirəm, birigünü düşünmək üçün
Həlledici olan budur.
Hal-hazırda planlarım var, amma yox, bu gün plan filan yoxdur...
Sabah planlama günüdür.
Sabah dünyanı fəth etmək üçün masaya oturacağam;
Amma yalnız birigün fəth edəcəm dünyanı...
Qəfil, hönkürtüylə içimə doğru ağlamış kimiyəm…

Tərcümə: Qoşqar Nuriyev