R. Rza- Mən torpağam

 Mən torpağam, məni atəş yandırmaz; tərkibimdə kömürüm var, 
külüm var. 
Mən baharam çəmən-çəmən
çiçəyim var, gülüm var. 
Mən küləyəm, əsməsəm, 
kim bilər ki, mən varam. 
Mən buludam, səhraları susuz görüb, 
ağlaram. 
Mən ürəyəm, döyünməsəm
ölərəm. 
Mən insanam, 
sadə insan əlinin
yaratdığı nemətlərlə öyünməsəm
ölərəm. 
Mən işığam — qaranlığın qənimi, 
Mən insanam, 
daşıyıram qəlbimdə
dünyaların sevincini, qəmini. 
Maraq dolu gözəm mən, 
baxmaya bilmərəm. 
Qarlı dağdan süzülən çayam mən, 
axmaya bilmərəm. 
Mən insanam, 
vətənim var, elim var. 
Ən böyük həqiqəti, 
azadlığı, məhəbbəti, nifrəti -
söyləməyə qadir olan
dilim var. 
Mən bir qranitəm ki, 
hər parçamda duyulur
bərkliyim, 
döyüşdə möhkəmliyim, 
ülfətdə kövrəkliyim. 
Mən insanam, ülfətsiz -
ölərəm. 
Məhəbbətsiz, nifrətsiz -
ölərəm. 
Mən bulağam, 
tapşırıqla axmıram. 
Mən həyatam, 
həmişə yoldayam: 
nəfəsdəyəm, arzudayam, 
baxışdayam, ürəkdəyəm, qoldayam. 
Mən torpağam, nemətimi, varımı
zəhmət sevən insanlarla bölərəm. 
Mən ürəyəm, döyünməsəm
ölərəm.