“O şəxsə müjdələr olsun ki, xeyir qapılarını açanlardandır, yaxud onların arasındadır, onlara yardım edir, dəstək verir. O şəxsə yazıqlar olsun ki, şər qapılarını açanlardandır, ya da onlarla bir yerdədir, onlara yardım edir, dəstək verir”… Bunu Peyğəmbərimiz (s.ə.s.) buyurmaqdadır. Həqiqətən də, insanlar öz gündəlik əməlləri ilə bu iki kateqoriyadan birinə “üzv olurlar”, xidmət edirlər. Bəs bunu necə anlamaq olar?
— Məşğul olduğunuz işə baxın, kiminlə oturub-durduğunuza, kimi daha çox arzuladığınıza nəzər salın. Əgər diqqət yetirsəniz, kimlərə yardım etdiyinizi, dəstək verdiyinizi anlayacaqsınız. Əgər, həqiqətən də, müjdəyə layiq, faydalı bir işin qulpundan yapışmısınızsa, deməli, doğru yoldasınız. Yox, əgər təəssüf doğuracaq insanlarla birlikdəsinizsə, işinizlə pis adamlara dəstək verirsinizsə, deməli, həyatınız təhlükə qarşısındadır. İnsan nə qədər çalışsa da, özünü aldada bilməz.
İçinizdə sizə tabe olmayan vicdan adlı bir güc var. O gücdən istifadə etməyi bacarsanız, hansı qapını açmaq istədiyinizi öyrənə bilərsiniz. İnsanın həyatının qiyməti məşğul olduğu işdən məlum olur. Əgər xeyir işlə məşğulsunuzsa, deməli, həyatınız öz qiymətini tapır. Yox, əgər gördüyünüz işin xeyirlə bir əlaqəsi yoxdursa, deməli, həyatınızı öz qayəsi üzərində qura bilməmisiniz. Siz qəlbinizin, vicdanınızın səsini susdura bilməzsiniz. Həyatın hədər gedir, üzünü ağ edəcək bir işlə məşğul olmursan, nəfsinin istəklərini yerinə yetirməklə məşğulsan. Halbuki hər şey bir gün sona çatacaq və əməllərin şahid kimi üzünə duracaq. Onda hər şey çox gec olacaq. Ona görə də indidən özünü hesaba çək: sən kimsən, nə işlə məşğulsan? Hansı məfkurəyə xidmət edirsən və hansı qapını açmağa çalışırsan?