Hidrogeoloji abidələrMineral mənbələr hidrogeoloji abidələrlə əlaqəli olur. Onlar Azərbaycanın ərazisində geniş yayılıb. Kimyəvi tərkibinə görə burada mineral mənbələrin 10-dan çox növü aşkar olunmuşdur. Hidrokarbonat, hidrokarbonat-xlorid, hidrokarbonat -xlorid-sulfat, hidrokarbonat-sulfat, xlorid-hidrokarbonat, sulfat-xlorid və kuporos. Bunlardan başqa, qeyri müəyyən kimyəvi tərkibə malik bəzi mənbələr var. Mənbələrin boşalması gün ərzində 10-dan 100 min litrə çatır. 30-dan çox mənbənin su hərarəti, 20 dən +700 C dərəcəyə qədər təşkil edir.
Kükürd, karbohidrat, karbohidrat bi sulfid qazları əksər mənbələr arasında fərqləndirilir. Bu mənbələrin suları mədə-bağırsaq, dəri, ürək-damar, revmatizm xəstəliklərinin müalicəsi üçün istifadə edilir. Onlar arasında tibbi əhəmiyyətə malik mineral mənbələr var. Dəridağ, Sirab, Badamlı, Turşusu, Şirlan, İstisu, Slavyanka, Xalxal, Beşbarmaq, Gurbulaq.
Hidroloji abidələr
Su təbiətdə əsas komponent olmaq üçün hesab edilir. Okeanlarda, dənizlərdə, göllərdə və su çarhovuzlarında ağlasığmaz gözəlliyə malikdir. Azərbaycan ərazisində əsasən dağ çayları axır. Çayın yuxarı və daha aşağı axınlarının arasında hündürlüklərin burulğanı 2000-3000 m dir və düzənlikdə çayın mənbəyindən onun mənsəbinə qədər məsafə 15-20 km-dən 30-km-ə qədərdir. Məhz buna görə də dərin dərələr boyunca axan sürətli çayların səsiylə yaranan exo insanlara xoş təsir bağışlayır. Qusarçay, Kişçay, Tərtərçay, Naxçıvançay, Lənkərançay və Azərbaycanın digər çayları da çox cəlbedici gözəlliyə malikdir. Şəlalələr çay yatağında iqlim şəraitinə uyğun olaraq yaranırlar. Şəlalələrin səsində kamançada ifa olunan möhtəşəm Qarabağ musiqisinin yüksək həzin notlarında hiss etmək olar. Morfometriya şəlalələrindən asılı olaraq müxtəlif nisbi hündürlüyə malikdir. Azərbaycanda 2 belə növ şəlalə mövcuddur: daimi və müvəqqəti hərəkət edən tipik dağ çayları. Onların arasında ən uzun şəlalələr Afurca (Vəlvələçay), Mucuq (Dəmiraparançay), Həmzəli (Həmzəliçay), Katex (Katexçay), Kirintov və Sarıgüney(Kişçay), İlisu (Kurkumçay).
Müvəqqəti şəlalələr su axınlarının hesabına qidalanır. Quru vadilərdə güclü şəlalələr buz əriməsi və ya leysan yağışları dövründə formalaşır. Şəlalələr rəngarəng mənzərə yaradan göy qurşağının bütün rənglərini ifadə edən Şahdağın əhəngdaşı fonunda ən balaca sıçrantılar ilə düşən su axınlarından formalaşdı. Güzgü kimi Azərbaycanın dağ gölləri cənnətin nəhəng anbarını əks etdirir. Çox yüksək olan dağ gölləri Tufan (Böyük Qafqaz), Göygöl, Alagöl (Kiçik Qafqaz), Batabat (Naxçıvan) və başqaları unikal gözəlliyi ilə səciyyələndirilir.
Floristik Abidələr
Flora landşaftın parlaq göstərilmiş komponentlərindən biridir. Düzənliklərdə və dağlarda landşaft dəyişikliyi bütün landşaft formalaşması faktorunu əks etdirir. Buna görə də flora təkcə fiziki-coğrafi mühitin əsas komponentlərindən biri deyil eləcədə landşaft formalaşmasının daxili quruluşunun kriteriyasını faktorların qarşılıqlı əlaqəsinə də xidmət edir. Floristik abidələr ətraf mühiti genişləndirir . Məsələn, yol boyu müşahidə edilən yaşı 1500-1700 il olan çinarlar təbiətin qiymətli hədiyyəsidir. Onlar mühafizə olunur və diqqətlə qorunurlar. Tanınan çinarlar Azərbaycanın bir çox yerlərində- Dağlıq Qarabağ, Qasımismayılov və başqa ərazilərdə hələdə qalmaqdadır.
Sultanbud meşəsi (püstə), Göygöl küknar ağacı və s floristik abidələr ilə əlaqəli olur. Yayılmış ərazilər qorunur və ehtiyatda saxlanmış kimi hesab edilir. Nərbənd (Naxçıvan), (Abşeron yarımadası), Şabalıd ağacları (Qutqaşen ərazisi), Zubavniki (Zaqatala, Xaçmaz regionları və s.)
Quba-Xaçmaz yolunda piramida şəkilli çinarlar və Oğuz-Şəki-Zaqatala-Balakən yolu boyunca fındıq plantasiyaları mənzərəli landşaft yaradır.
Azərbaycanda mövcud olan endemik və qalıq flora (dəmirağac, şabalıd yarpaqlı palıd, zelkova və s) təbii abidələr kimi qorunulacaq.
Faunustik abidələr
Faunistik abidələr-Dağıstan dağ keçisi, besoar keçisi, dağ domkratı (porşeni), cüyür, qonur ayı və vəhşi çöl donuzu turistlərin və alpinistlərin diqqətini cəlb edir. Oxlu kirpi, kəklik, qara frankolin, tetra quşu, göyərçin və qaranquş kimi heyvanlar Şərqi Qafqazın təbiətinə həyat gətirir. Dağ zirvələrində uzaqgörünən qartallar onun əzəmətli gözəlliyini vurğulayır. Müxtəlif heyvanlar Ussuri xallı maralda daxil olmaqla Azərbaycana gətirildi və təbii abidələrə uyğunlaşdı.
Azərbaycanın bəzi yerlərinə Asiya, Avropa və Afrikadan uçub gəlmiş nadir quşlar: flaminqo, qu quşu, Pelikan, qara frankolin, danquşu və s..
Turistləri təbiətin paleozoloji abidələri daha çox maraqlandırır. Heyvanların Binəqədi bitum dəfni 70-80 il əvvəl formalaşdı.
Abşeron yarımadasında faunanın bəzi növləri dördüncü dövrdə bitum gölündə öldü. Bu göl məhv olmuş heyvanların qalıqlarını balzamlamış neft süzülməsinin nəticəsində formalaşmışdı. Binəqədidə alimlər bitumin dəfnində buğanın, nəhəng maralın və onurğalı heyvanların bir çox nümayəndələrini, sürünənlərin, məməlilərin, həşəratların və quşların qalıqlarını tapdı. Azərbaycanın bir çox başqa yerlərində bu cür paleontoloji abidələrə rast gəlinir.
Unikal landşaft abidələri
Müxtəlif iqlim şəraiti Azərbaycanda unikal landşaftın formalaşmasını müəyyənləşdirdi. Xaltan depresiyası (1000-1800m) buna nümunədir. O, Gilgilçay və Vəlvələçayın yuxarı axınında Azərbaycanın şimal-şərqində yerləşir.
Şimaldan O, Qaytar-Qoca dağ silsiləsi və cənubdan əsas Qafqaz dağ silsiləsi ilə saçaqlanır. Gilgilçay Qaytar-Qoca dağlıq meşələri ilə birləşərək yüksəkliyə doğru çəmənlərlə,onlar isə dağsuayrıcısı ilə əvəz olunur.Şərqə doğru orada landşaft mənzərəsi açılır: Cənubdakı landşaft meşələrindən şimala doğru Baş Qafqaz silsiləsinin çılpaq çəmənliklərini görmək olar və Xəzərin ucsuz bucaqsız səthindən xeyli uzaqda onlar üfüqlə birləşir. Göygölə gələn turistlər göl sahilində əzəmətli kəpəz dağını müşahidə edirlər. Onun dağətəyi sürüşmə depozitləri boyunca azalır və səth müxtəlif spesifik rəngli Alp və subalp çəmənliklərilə örtülür. Görünür, dağ çəmənlikləri geniş qaya fraqmentləri ilə birlikdə yamaclara doğru endiyinə görə , meşənin yuxarı hissəsi ilə birləşir. Yarpaqlı ağac meşələri tək çəmənlik ilə birlikdə ətrafında sosnoviski ağacları ucalır, sanki Göygöl, Maralgöl, Zəligöl və digər göllərin mavi suları ilə bürünür, onların üzərində fəsildən asılı olaraq dəyişkən heyratamiz mənzərə əks olunub.
XII əsrin ortalarında dahi Nizami qeyd etmişdir ki, Göygöllə əlaqəli olan göllər qrupunun hamısı qəşəngdir.
Göygöl təbii mənzərə kompleksinin ayrılmaz tərkibidir. Belə unikal mənzərələr Azərbaycanın başqa yerlərində də var.
Təbii abidələr 3 qrupa bölünür.
I qrup. Dünya əhəmiyyətli təbii abidələr (Naxçıvan MR-də İlandağ, Göygöl və Qızıl ornitologiya ehtiyatları, Talışın Hirkan meşəsi, Binəqədi paleontoloji abidəsi) I qrupla əlaqəlidir.
II qrup təbii abidələri əhatə edir buda ölkəmiz üçün əhəmiyyətlidir ( çinar, unikal mineral mənbələr, Beşbarmaq dağı, landşaft şəlaləsi və s.)
III qrup yerli əhəmiyyətli təbii abidələrdən ibarətdir. Qədim zamanlardan bəşəriyyətin əldə etdiyi dəyərli irsimiz təbiət abidələri kimi diqqətlə qorunmalıdır. Onların saxlanması nəsildən nəsilə ötürülməsi gərək məsuliyyətli iş olsun. Bu səbəbdən birinci siyahı tərtib edilməlidir və geniş kütlə cəlb etmək ilə dövlət səviyyəsində onların saxlanması təşkil edilməlidir.
Mənbə: B.Budaqov, Təbiət abidələri
