1.1.1 Marketinq tərifinin təkamülü
Marketinqin elmi tərifinin sistemləşdirilməsi və ifadə edilməsi ilk cəhdlərindən marketinq konsepsiyası ilə bağlı olmuşdur. Hələ qırx il bundan əvvəl Felton (Felton, 1959) marketinq konsepsiyasını aşağıdakı kimi müəyyənləşdirməyi təklif edirdi:
Lakin marketinqin elmi tərifindən onun real, praktiki əhəmiyyətinə keçmək elə də asan deyil. Vebster(Webster, 1997) qeyd edir ki, təşkilatda marketinqin mövqeyinin müəyyənləşdirilməsi idarəetmənin digər funksiyalarına nisbətən daha çətindir, çünki marketinq - eyni zamanda həm mədəniyyət(kültür), həm strategiya, həm də taktikadır. Vebster sübut edir ki, marketinqə aşağıdakılar xasdır: Eyni vaxtda müştərilərin ehtiyaclarının ödənilməsinə təşkilatın yönəlməsi (mədəniyyət), rəqabətli mövqeləşdirmə və dəyərlərin təklifinin yaradılması(strategiya) və marketinqin müfəssəl proqramının işlənməsi(taktika) vəzifələrinin qoyulması geniş və mürəkkəb məsələyə çevrilir. Təşkilatlarda marketinq reallıqlarının bu tələblərə uyğun gəlməməsinə təəccüblənmək lazım deyil. 1.1.2 Bazara istiqamətlənmə Şəkil 1.2. Bazara istiqamətlənmənin komponentləri Bu əsərdə bir sıra marketinq komponentləri verilir və onların mahiyyəti açılır(şək.1.2): Əldə edilmiş faktların müxtəlifliyinə baxmayaraq, təşkilatda bazara istiqamətlənmənin bərqərar olunmasının bir tərəfdən ən yüksək iş nəticələrindən, digər tərəfdən isə komanda ruhu və işçilərin sədaqətliliyi kimi kompaniya üçün daxili faydadan qaynaqlandığını təsdiq edən çoxlu empirik sübutlar var(Jaworski and Kohli, 1993; Slater and Narver, 1994) 1.1 matrisində idarəedicilərə öz təşkilatlarının bazara istiqamətlənməni qiymətləndirməyə imkan verən sistem verilmişdir. Ancaq, ilkin mərhələdə qeyd etmək yerinə düşər ki, marketinqin təşkilati mədəniyyət (marketinq konsepsiyası və bazara istiqamətlənmə) kimi təşkilatın metod və dəyərlərini formalaşdıran amillərlə əlaqədə nəzərdən keçirilməsi vacibdir. Təşkilatda maraqlı olan müştərini birgə işin əsas iştirakçısı kimi fərqləndirən mədəniyyət, təşkilatda işləyən menecerlərin, işçilərin, səhmdarların, həmçinin geniş sosial təbəqənin maraq və ehtiyaclarını eyni zamanda əks etdirən mədəniyyəti inkar etmir. Cədvəl 1.1. Marketinqin yeni konsepsiyasının quruluşu Bütün təşkilatı müştərilərin ehtiyaclarının ödənilməsinə istiqamətləndirmək. 2. Müştəriləri dinləmək. 3. Təşkilatın fərqləndirici səriştəlilik növlərini müəyyənləşdirmək və təyin etmək. Marketinqi bazar haqqında informasiya kimi müəyyən etmək. 5. Məqsədli müştərilərlə işləmək üçün onları dəqiq müəyyənləşdirmək. 6. İdarəetməni satışın həcminə deyil, rentabelliyə əsaslanaraq həyata keçirmək. 7. Müştərilər üçün dəyər prinsipini əsas kimi qəbul etmək 8. Loyallıq dedikdə nəyi başa düşmək lazım gəldiyini müştərilərin müəyyənləşdirməsinə şərait yaratmaq. 9. Müştərilərin gözləntilərini qiymətləndirmək və onları idarə etmək. 10. Müştərilərlə əlaqələr qurmaq və onların loyallığını təşkil etmək. 11. Fəaliyyəti xidmət fəaliyyəti kimi müəyyən etmək. 12. Daima təkmilləşmək və yenilikçilik fəaliyyəti ilə məşğul olmaq öhdəliyini qəbul etmək. 13. Strategiya və strukturla bərabər mədəniyyəti də idarə etmək. 14. Öz əməkdaşları və müttəfiqləri ilə birgə inkişaf etmək. 15. Marketinq sahəsində bürokratizmin kökünü kəsmək. Mənbə: Webster (1994) Həmçinin bax:
“Əsas məqsəd olan uzunmüddətli mənfəəət əldə etmək üçün korporasiyanın digər funksiyaları ilə qarışan, bütün marketinq funksiyalarının inteqrasiyasına və koordinasiyasına əsaslanan korporativ dünyagörüşü,”.
Daha sonra Kotler və b. müəyyənedici xüsusiyyətin aşağıdakı kimi olduğunu bildirdilər:
“Marketinq konsepsiyasına görə, təşkilatın öz məqsədlərinə çatması, onun, rəqiblərinə nisbətən daha səmərəli və məhsuldar şəkildə məqsədli bazarların arzu və ehtiyaclarının müəyyənləşdirməsindən və onların təmin edilməsindən asılıdır”.
Sadə variantda onu belə başa düşmək olar. Marketinq konsepsiyasına görə, getdikcə daha çox rəqabətli və dinamik olan bazarlarda, müştərilərin tələbatlarını, arzularını və gözləntilərini nəzərə alan və onları rəqiblərinə nisbətən daha yaxşı ödəyən kompaniya və ya təşkilat daha əlverişli mövqelər qazanacaq. Marketinq konsepsiyasına görə, müştərinin hər hansı təşkilatın məhsulunun almasının yeganə səbəbi təklif olunan məhsulun rəqib təşkilatın təklifinə nisbətən onun arzu və tələbatları üçün daha yararlı olmasıdır.
Marketinqin mahiyyəti və tərifi məsələsi hələ də mübahisəlidir. 1985-ci ildə Amerika marketinq assosiasiyası bu və ya digər dərəcədə hamı tərəfindən qəbul edilən tərifini verməzdən öncə 25-dən çox marketinqə verilən tərifi öyrənmişdir(bax, Ferrell and Lucas, 1987).
“Marketinq-bu, fərdlərin və təşkilatların məqsədlərinə cavab verən mübadilənin təşkil edilməsi üçün konsepsiyaların planlaşdırılması və reallaşdırılması, qiymətəmələgəlmə, ideya, əmtəə və xidmətlərin planlaşdırılması və yayılması prosesidir”.
Belə tərif marketinqi təşkilatdaxili həyata keçirilən proses kimi təqdim edir. Bu proses marketinq xidməti və ya istiqaməti tərəfindən idarə edilə və ya edilməyə bilər . O, 1.1 şəkilində göstərildiyi kimi “qarşılıqlı sərfəli mübadilə” modelini verməklə marketinqin ümumi rolu barəsində təsəvvür vermiş olur.
Şəkil 1.1. Qarşılıqlı faydalı mübadilələr
1990-cı illərdə marketologiya İnstitutunda aparılan tədqiqatlar zamanı marketinq fəlsəfəsinin reallığa, yəni ki, bazara istiqamətlənməyə çevirəcək xüsusi fəaliyyət növlərinin müəyyənləşdirilməsinə cəhd göstərilirdi. Müasir marketinq sahəsində daha tez-tez istinad edilən tədqiqatçılar olan Koli və Yavorski (Kohli and Jaworski, 1990) bazara istiqamətlənməni aşağıdakı kimi müəyyən etmişlər:
“ Bazara istiqamətlənmə dedikdə 1) bir və ya bir neçə bölmənin müştərilərin cari və gələcək tələbatlarını və onlara təsir göstərən amilləri aşkara çıxarmaq istiqamətində işlərin aparılması, 2) digər bölmələrin bu mövqeyi anlamasını, 3) müxtəlif bölmələrin seçilmiş müştərilərin tələbatlarını ödəməklə məşğul olması nəzərdə tutulur”.
Bu yanaşmada bazara istiqamətlənmə bütün təşkilat çərçivəsində bazarı anlamanın məhsulu kimi çıxış edir və menecerlər qarşısında bazarı anlamanın üsullarının tapılması kimi kifayət qədər ciddi tələblər qoyur(misal üçün bax, Piercy and Lane, 1996).
Paralel olaraq Narver və Sleyter(Narver and Slater, 1990) bazara istiqamətlənməni aşağıdakı kimi müəyyənləşdirmişlər:
“Təşkilati mədəniyyət ... müştərilər üçün ən yüksək dəyər yaratmaq məqsədilə daha səmərəli və qənaətli zəruri davranış modelini formalaşdırır və nəticədə təşkilatın işində daimi yüksək nəticələrin təmin edilməsinə şərait yaradır”.
Lakin bazara istiqamətlənmənin bərqərar olunması yolunda ciddi maneələrin mümkünlüyü barədə fikirlər də mövcuddur(Harris, 1996, 1998, Piercy et al., 2002) və real şəraitdə kompaniyanın həqiqətən də bazara istiqamətlənmədiyi zaman mencerlərin marketinq strategiyalarının hazırlanması zamanı çətinliklərlə qarşılaşacağı istisna edilmir.
Vebsterin(Webster, 1994) marketinq konsepsiyasını təşkilatın müxtəlif tipli strukturunu, münasibətlərin mürəkkəbləşməsini və qloballaşmanı nəzərə alaraq yeni dövr üçün“icad etməsi” kimi maraqlı cəhdi bazara istiqamətlənmə yolunda mövcud olan maneələri aradan qaldırmağa uyğun ola bilər. O, “yeni marketinq konsepsiyasını bazara istiqamətlənmiş və müştərilərin tələbatlarını ödəməyə yönəlmiş təşkilatın yaradılması üçün idarəetmə prinsiplərinin məcmusu şəklində” təqdim edir və “yeni marketinq konsepsiyasının əsasını” təşkil edən 15 ideya irəli sürür(cədvəl 1.1)
Vebsterin konseptual baxışları marketinq konsepsiyasının tətbiqi versiyasının praktiki hazırlanması üçün faydalı cəhddir.
Aşağıda verilən terminlərlə bazara istiqamətlənmənin əlamətlərini yekunlaşdırmaq, həmçinin, bizim marketinq strategiyası və rəqabətli mövqeləşdirməyə yanaşmalar ilə onların yanaşmaları arasında əlaqəni aşkarlamaq olar.
1.
4.