Hikmət dənizi və aforizmlər kateqoriyası üzrə məqalələr

Unutmayın, uşaqlarınız sizin deyil. Onu Yaradandan borca götürürsünüz. (Hindu atalar sözü)

Uşaqdakı utanma halı ondakı ağıl nurunun əlamətidir. (Əl Qazali)

Oğlan uşağı ilə atası arasındakı tək fərq oyuncaqlarının qiymətidir. (Jurq Ueber)

Uşaqlıq saflığını itirməyən insana böyük insan deyilir. (Menkis)

Hər uşaq bir tərəfdən dahi və hər dahi bir tərəfdən uşaqdır. (Artur Şopenhauer)

Uşaqlar valideynlərinə sevgi ilə həyata başlayırlar. Böyüyəndə onları mühakimə etməyə başlayırlar. Hərdən onları bağışlayırlar. (Oskar Uayld)

Uşaqlar böyüklərdən əksərən daha ağıllı və həmişə səmimi olurlar. (Maksim Qorki)

Qadında əsas paltar deyil, xoş davranış, qərarlılıq və ciddi gündəlik rejimdir.

Yaratmaq və işləmək üçün həmişə arxalanacağın dosta ehtiyacın var.

Əvəzolunmaz olmaq üçün daima seçilməlisən.

Ətir vurmayan qadının gələcəyi yoxdur.  

Dünyada çoxlu şahzadələr var, Koko Şanel isə bir dənədir.

Ətir – görünməz olsa da, unudulmaz və bənzərsiz aksesuardır. Qadının gəlişindən xəbər verir və gedəndən sonra onu xatırladır.  

Ətri öpdürlmək istədiyiniz yerə vurun.

Sevilməyən qadın – sıfırdır, heç nədir. İnanın, fərqi yoxdur qoca, ya cavan, həyat yoldaşı, yoxsa sevgili… Sevilməyən qadın – ölmüş qadındır.

Borsalino şlyapalarıyla (Borsalino, XIX əsrin ortalarından şlyapa istehsalıya məşğul olan italyan firması – red.) məşhur olan İskəndəriyyədə anadan olmuşam.

İtaliyanı əbəs yerə intellektuallar ölkəsi sayırsınız. Rafaellə (Rafael Santi, dahi italyan rəssamı, qrafiki və memarı – red.) Mikelancelonun (Mikelancelo Buonarotti, dahi italyan heykəltəraşı, rəssam, memar, şair, mütəfəkkir – red.) buralı olması faktının əslində heç bir əhəmiyyəti yoxdur.

Küçəyə çıxan hər bir avropalı orta əsrlərdən qalma kilsələrlə rastlaşır, həmin dönəm ona niyə maraqlı olsun ki? İndianapolis (İndianapolis, ABŞ-ın Orta Qərbində şəhər, İndiana ştatının paytaxtı – red.) – bax bu başqa məsələ.  

Boynuma ip salsanız belə, məni orta əsrlərdən üzü bu tərəfə sürüyə bilməzsiniz. Necə ki, çoxlarını kokos ağaclarının kölgəsindən qopara bilməzsiniz.

Atam mühasib idi, babamsa mətbəəçi. Atam on üç uşağın ən böyüyü idi, mənsə onun ilk övladıyam. Mənim də birinci uşağım oğlan olub. Oğlumun oğlu da bu sıralamanı pozmayıb. Bu zəncirdən niyə söhbət açdım ki? Eko nəsil şəcərəsinin Bizans imperatorluğuna söykəndiyini söyləsələr, yəqin nəvəm də dofin (kral taxt-tacının varisi – red.) sayılacaq.

Atam cavanlıqda yaman kitab həvəskarıydı. Amma özündən savayı on iki bacı-qardaşı vardı, ailə güclə dolanırdı və atam kitab kimi dəbdəbəyə sahiblənə bilməzdi. Beləcə, küçə köşklərində mütaliə edərdi.

— Olimpiyadan qayıdan Diogen, orada adam çox idimi, sualına belə cavab verir: “Adam çox idi, amma insan elə də çox deyildi”.

— Diogen bir çirkli hamam haqqında soruşur: “Burada çimdikdən sonra harada yuyunurlar?”

— “Hansı yaşda evlənmək məsləhətdir” sualına Diogen belə cavab verib: “Gəncsənsə hələ tezdir, qocasansa artıq gecdir”.

— Diogen səhər yeməyini nə vaxt yemək lazım olduğunu soruşan adama belə deyib: “Əgər zənginsənsə, nə vaxt istəsən, yox əgər kasıbsansa nə vaxt bacarsan”.

— Xeyli yaxşılaşmış qoca qarını görən Diogen deyib: “Əgər bu dirilər üçündürsə, sən gecikmisən, yox əgər ölülər üçündürsə, onda tələs”.

— Özünü cəmiyyətə mütləq şəkildə təslim etmək, tamamilə onun əsiri olmaq lazımdır. Çünki cəmiyyət ancaq kölələrə, ruhunu öldürmüş adamlara hörmət edir.

— Eqo aysberqdir. Onu ərit. Onu dərin sevginin içində ərit. Beləliklə o yoxa çıxsın və sən okeanın bir parçası ol. 

— Həyat xırda şeylərdən ibarətdir. Sən sevsən, onlar böyüyərlər.

— Həyatda insanın əsas hədəfi azadlıqdır. Azadlıq olmadan həyatın mənası yoxdur. Azadlıq deyəndə ağlınıza təkcə siyasi, sosial yaxud iqtisadi mənada azadlıqlar gəlməsin. Azadlıq zamandan, şüurdan, arzudan azad olmaqdır. Zehin yoxa çıxdığı anda sən də bəşəri olacaqsan. Bəşəriyyət qədər sərhədsiz ol. 

— Şüur kütlə kimidir: düşüncələr — fərdlərdir. Düşüncələr davamlı şəkildə orada olduqları üçün prosesin maddi olduğunu düşünürsən. Bütün düşüncələri rədd elə və sonda görəcəksən ki, heç nə qalmadı. Şüur deyə bir şey yoxdur, sadəcə düşüncə var. 

— Zəka sonradan əldə olunan bir şey deyil. O yaradılışdan gəlir, insanın özünə aiddir, o həyatın quruluşundadır.

Qızlar hobbi deyil, əyləncədir.

Heç vaxt spirtli içki içməmişəm.

Adi günlərdə adi paltarlar geyinirəm. Amma səhnə başqadır, orda hər şey par-par parıldamalıdır.

İndi mənim anam şəhərə gəlib istədiyi şeyi ala bilər. Bu, məni çox xoşbəxt edir.

Həqiqət günəş kimidir, o heç vaxt sönməyəcək.

Biz pis yaşamamışıq. Düzdür, pulumuz çox olmayıb, amma ac da qalmamışıq. Məncə, ən azı buna görə taleyə minnətdar olmalıyıq.

Səhnədə elədiklərimdən başqa heç bir fiziki hərəkət etmirəm.

Karyera qurmaq möhtəşəmdir! Amma soyuq gecələrdə karyeranı qucaqlayıb yatmaq olmur.

Haqqınızda heç nə bilmədən sizə necə heyran olurlarsa, eyni şəkildə sizdən nifrət edə bilərlər.

Hollivud elə bir yerdir ki, bir öpüş üçün sizə 1000 dollar, ruhunuzu almaq üçün 50 sent verərlər. Bunu çox yaxşı bilirəm, çünki ilk təklifdən imtina edib dəfələrlə 50 sentə razılaşmışam.

Ağıllı qız öpüşər, amma vurulmaz, qulaq asar, amma inanmaz və tərk edilməmişdən əvvəl tərk edər.

Mən heç vaxt öldürməmişəm.

Ən zəif cəhətim səbirsizliyimdir. Amma şükür Allaha ki, indi əvvəlki qədər səbirsiz deyiləm.

Heç vaxt Allahın mənə qəzəbini hiss etməmişəm.

Jurnalistlər yeganə tayfadırlar ki, səni diri-diri basdıra bilərlər.

Məni sevməyən insanları xoşlamıram, ancaq onları sevirəm.

Qadınları sevirəm – Allahın yaratdıqları içərisində ən yaxşısı qadınlardır. Əgər qadınlar kişilər kimi olmaq, yəni bir pillə aşağı düşmək istəyirlərsə, nə edək, qoy etsinlər.

Ata olmaq xoşuma gəlir. Ata olmaq insana özünü gənc hiss etdirir. Bu imkan verir ki, həyata yenidən başlayasan, həyata başqa tərəflərdən də baxa biləsən.

Uşaqlardan çox şey öyrənirik, onların bizdən öyrəndiklərindən daha çox...

Rejissor olmaq istəyim 16 yaşımda yaranıb. Mən qədim vikinqlər haqqında film çəkmək istəyirdim. O vaxtlar vikinqləri öyrənirdim. Axmaq fikir idi, hə? Ancaq məni kinoya gətirən bu istək olub.

“Yaradıcılığın ən böyük düşməni – şübhədir!”Yazmaq haqqında ilham verici fikirlər söyləmək əzəldən yazıçılar və şairlər üçün sevimli əyləncə olub. Əslində, yazıçılar da usta, bank işçisi kimi bildiyi mövzu haqda havayı danışmaq istəmir. Bəzən də heç nəyi veclərinə almayıb əllərindəki xəzinəni açıb tökürlər. Bu xəzinənin ən yaxşı 20-liyi aşağıdakılardır: 

1. Zadie Smit
”Sənət”inizi romantikləşdirməyin. Ya yaxşı cümlə yaza bilərsiniz, ya da bilməzsiniz. “Yazıçıların həyat tərzi” anlayışı yoxdur. Hər şey kağıza nə yazdığınızdan asılıdır. Komyuterdə yazırsınızsa, internetlə əlaqəsi olmamasına çalışın. Belə işləmək daha faydalıdır”.

2. Anton Çexov
“Mənim təcrübəm budur: hekayə yazanda əvvəlini və axrını xətləyirəm. Biz yazıçılar ən çox orda yalan danışırıq”.

3. Ernest Heminquey
“Yazımın qidalandığı qaynağı əsla “ac” qoymamağı, dibində azca qalanda onu “dondurmağı” və onu bəsləyən baharın gecələri yenidən canladırmağa icazə verməyi öyrəndim”.

4. F. Skott Fitscerald
“İşə bir insanla başlayın, fərqinə varmadan obraz yaratdığınızı görəcəksiniz. İşə bir obrazla başlayın, heç nə yaratmağınızı görəcəksiniz”.

“Əziz qızım, indi gecədir. Yeni il gecəsi. Mənim balaca qəsrimin silahsız mühafizəçiləri yatırlar. Bacın və qardaşın yatıb, hətta anan da yuxulayıb. Bu yarıqaranlıq otağa gəlincə az qaldım hamısını oyadam.

Necə də uzaqsan məndən! Əgər indi şəkillərinə baxmıramsa, kor olum. Şəkillərin stolumun üstündə, ürəyimə ən yaxın yerdə dayanıb. Amma sən hardasan? Uzaqda, nağıllar şəhəri Parisdə, gözəl bir səhnədə rəqs edirsən. Bu sakit gecənin səssizliyində sənin ayaq səslərini açıq-aydın eşidirəm. Gözlərin gözlərimin qarşısına gəlir; gözlərin qış gecəsində bərq vuran ulduzlar kimidir. Bu gözəl tamaşada Şahın əsir götürdüyü gözəllər gözəli o fars qızını oynadığını bilirəm. Gözəllər gözəli ol, rəqs elə, ulduz ol və parıltın aləmə yayılsın. Amma tamaşaçıları məftun etməkdən sərxoş olanda, sənə verilən çiçəklərin qoxusu başını gicəlləndirəndə bir küncə çəkilib məktubumu oxu, atanın sözlərinə qulaq ver.

Mən sənin atanam, Ceraldin! Mən Çarliyəm, Çarli Çaplin! Kaş biləydin, neçə gecə beşiyinin başında oturmuşam, şirin nağıllar danışmışam. Bəzən “Yatmış gözəl”i, bəzən “Pis qəlbli əjdaha”ı nağıl etmişəm...Yuxu gəlib qoca gözlərimi bağlamaq istəyəndə onu ələ salır və deyirdim: “Rədd ol! Mənim yuxum — qızımın xəyallarıdır!”. Mən sənin xəyallarını görürdüm, Ceraldin! Sənin gələcəyini görürdüm, bax bu gününü! Səhnədə rəqs edən qızı görürdüm, qanadlarını açıb havada uçan pərini… İnsanların sözlərini eşidirdim: “Bu qızı görürsən? Qoca bir klounun qızıdır. Atasının adı Çarli idi, yadına gəlmir?”. Rəqs və alqış səsləri ayaqlarını yerdən kəsəcək. Qanadlan və uç yüksəkliklərə! Amma arada ayaqların yerə dəysin. Xalqın necə yaşadığını bilməlisən, küçə rəqqaslarının həyatı ilə tanış olmalısan. Aclıqdan rəngi solan, yoxsulluqdan və soyuqdan titrəyə-titrəyə rəqs edənlərlə…