Poeziya kateqoriyası üzrə məqalələr

Günəş, qəlbimizə  nur  payla,
 gəl  vaxtında.
Ağ  buludlar, yağış göndər
 Insanlara vaxtında.
Vaxtında  coşdur qanımızı,
gözəl bahar.
Vaxtında  kədər  gətir,
 kədərli qış.
Vaxtında kömək edin
dara  düşənlərə  ,insanlar.
Vaxtında çatın harayına
 əli hər yerdən üzülənin.
Vaxtında sev məni,əzizim,
Yoxsa  qəlbim  sevməz səni
heç zaman.
Nifrətə layiqdir bilin hər zaman
Gecikmiş haraylar,
 gecikmiş səslər.
Sonradan saf-  çürük  edib
hər  şeyi,
xeyirini güdüb,
şərini güdüb,
Köməyə gəlməyin heç vaxt,
Insanlar.
Nifrətə layiqdir onda  işiniz ,
onda gülüşünüz ,
təbəssümünüz...
Onda insanlıqdan uzaqsınız siz.
Saxtasız, sünisiz ,
alçaqsınız siz.

Yolumu gözlədin hər səhər-axşam,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.
Əcəllə ölməyə doğulmamışam,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.

O hansı millətdir, taleyi sirdir?
Yüz adla bölündü, yenə də birdir!
Məni hüzuruna bu dərd gətirdi,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm-salam.

Xəzəri, Baykalı, Aralı gördüm,
Gördüm can üstədir, yaralı gördüm.
Tanrını bəndədən aralı gördüm,
Salam, Dar ağacı!
Əleyküm salam.

Sevinməyin  bu  günümə,
   oynamayın  əsəblərimlə.
Hərəniz bir  məqsədi  güdə-güdə
      tor  qurmayın  mənə.
Bu  alçaqlıqla  hara  gedib çıxarsınız?
Öz əclaflıq dənizinizdə 
             boğularsınız.
Sevinməyin məni özümdən
              çıxardanda.
Haqsızlığınızla boğub
                bağırdanda.
Sevinməyin,
Üstümə   qah-qah çəkib gülməyin!
Üstün gələ bilərsiz,
          siz haqlı  adamlara
Bir il..beş il… on beş il...
Lakin...bu  uzun  çəkməz .
Satın  alınan ad- san axır ki,
  Buxarlanar.
Satın  alırsınız siz
arzu və  ümidləri.
Satin alırsınız siz
alovlanan qəlbləri,
  adı,işi, stolu.
Lakin bilin bir daha
Həqiqət  yox olsa da
 görünməsə gözlərə,
 
Yenə bir vaxt çıxacaq
 dərinlikdən
   üzlərə.
Məhv olmayacaq ,bəli
 Batsa lilə, palçığa.
O, yenə  parlayacaq.
Günəş batmaz həmişə.

Vurğunam, aşiqəm, gəncəm, cavanam,
Qəlbimdə həm arzu, həm hicran, həm qəm.
Bir yaşıl, sehirli ağcaqayınam,
Elə sənə sarı əyiləcəyəm.

Külək yarpaqların keçər üstündən,
Titrər yalvarışdan ağacın kökü.
Sənin ulduzlara baxan gözündən,
Ətirli göz yaşı axar zər kimi.

Gün kimi gah çıxıb, gah batanımsan,
Mənim mühitimi yaradanımsan.


Gün kimi çıxdınsa, dönərəm günə,
Batdınsa, bataram zülmət gölünə.


Sən varsan, dünyamda hər şey var mənim,
Yoxluğun dünyamı boşaldar mənim.


Sən varsan, baxaram dost tək düşmənə,
Sənin rəqibin də əzizdir mənə.


Sən varsan,
                dünya var
                        orda varam mən.
Sən yoxsan, varlıqla barışmaram mən.


Varsansa, daşlar da açar gül-çiçək,
Yoxsansa,
               çiçək də daşa dönəcək.


Sən varsan, özümə möçüzəyəm mən,
Sən yoxsan, özümlə üzbəüzəm mən.


Qəlbindən asmışam mən öz qəlbimi
Sən gözə görünməz bir ətir kimi
Ruhuma, könlümə səpələnənsən,
Mənim ovqatımın iqlimi sənsən.

B. Vahabzadə

Merhaba anne...
Yine ben geldim. 
Merak etme okuldan çıktımda geldim. 
Annelerde babalar gibi merak eder mi bilmiyorum ama 
Ali 'Okula gitmezsem annem çok kızar, merak eder' demişti de 
Onun için söylüyorum. 
Geçen hafta öğretmen, 
Sağ elimde sarımsak, sol elimde soğan dedirte dedirte 
Öğretti sağımı solumu. 
Ben biliyorum artık Anne sağım neresi, solum neresi. 
Ağrıyan yanımın neresi olduğunu şimdi iyi biliyorum anne. 
Hani geçen geldiğimde “şuram acıyor işte şuram” demiştim de 

Kişi var ki, kişidir, amma kişiynən işi yox,
Kişi var, nakişidir, amma deyir ki, kişi yox.



Kişi var, ağzı cırıqdır, sözü dişdən tökülür,
Kişi var, ağzı bütövdür, amma bir cüt dişi yox…

 

 Döyüş meydanındakı kimsəsiz bir evə girdi

Qəlbi nifrətlə dolu, hirsli Azəri əsgəri.

Ətrafına göz gəzdirdi,

            Gördü küncdəki beşiyi...

Başqa heç kimsə yox idi,

                        uçuq daxma bomboş idi.

Mərmilərin gurultusu,

             güllə-boran səsindən

                        Əsgər sanki sərxoş idi.

Bulud kimi ölmək
             bir yaz yağışında.
Ümid kimi ölmək,
             bir qız baxışında.

Bir yel qanadında
         yarpaq kimi ölmək
Bir qəbir altında,
          torpaq kimi ölmək.

Bir gül kimi ölmək,
             bir güldan içində.
Bülbül kimi ölmək
              bir hicran içində.

Bir səs kimi ölmək
             bir kar qulağında.
Bir söz kimi ölmək,
             bir lal dodağında.

Gündən günə ölmək,
Dönə-dönə ölmək.
Öldükcə dirilmək,
Sonra yenə ölmək...

Taleyin qisməti rast saldı bizi.
Yolumuz hardasa qırılacaqsa,
İtirəcəyiksə, bir-birimizi,
Xatirəm yadında qalmayacaqsa,
Bu əllər mənimki olmayacaqsa,
Bu tellər mənimki olmayacaqsa,
Gəl məni, özünə öyrətmə məni,
Hicran qorxusuyla göynətmə məni.

Əlimi saçıma öyrətmə belə,
Gözümü gözünə öyrətmə belə,
Üzümü üzünə öyrətmə belə,

Mən bir az baharlı budaq kimiyəm,
Bir az da sadəlövh uşaq kimiyəm.
Bala atasına qovuşan kimi,
Leylək yuvasına yovuşan kimi,
Arı gül-çiçəyə uyuşan kimi,
Eh, mən də adama tez yovuşanam,
Sevgi atəşində tez alışanam.
Amma ki, sönməyim çox çətin olur,
Sevgidən dönməyim çox çətin olur,
Öyrətmə özünə, öyrətmə məni.

Bəlkə gözləmirdik bu xoş görüşü,
Yaman qəribədir dünyanın işi;
Heç vaxt yollarında dayanmadığın,
Heç həndəvərində dolanmadığın
Gəlib birdən sənə nə şirin olur!
Ömrünün içində ömür doğulur.