Poeziya kateqoriyası üzrə məqalələr

                        Harda müsəlman görürəm qorxuram (Mirzə Ələkbər Sabir)

    Payi-piyadə düşürəm çöllərə, 
Xari-müğilan görürəm, qorxmuram.

Seyr edirəm bərrü biyabanları, –
Quli-biyaban görürəm, qorxmuram.

Gah oluram bəhrdə zövrəqnişin, –
Dalğalı tufan görürəm, qorxmuram.

Gah çıxıram sahilə, hər yanda min 
Vəhşiyi-ğürran görürəm, qorxmuram.

Anam namaz üstə əl açıb göyə
Allaha yalvarır “ya rəbbim! – deyə:
— Sənsən xəlq eliyən göyləri, yeri,
Candan şirin olur bala, ay Allah.
Sən mənim ömrümdən kəsib illəri,
Balamın ömrünə cala, ay Allah!
Bu nədir? Arzuya, diləyə bir bax,
Gör bir nələr keçir ana qəlbindən?
Çoxdur bu dünyada hədiyyə… ancaq
Ömürdən hədiyyə görməmişəm mən.

İstərəm, bir ana, bir bala sözü
Lüğətdə sözlərin önündə gedə.
Uca olduğundan ananın özü
Ucadır, böyükdür hədiyyəsi də.

Çoxdur hədiyyələr insan adına:
Qiymətli ziynətlər, qiymətli daşlar.
Ana həyat verir öz övladına,
Həm də öz ömründən ömür bağışlar.

Kaş ki bir sənətkar dərzi olaydım, Paltarlar tikərdim dizdən aşağı.

İşimlə keçmişi yada salaydım, Çılpaq görünməzdi qadın ayağı.

Alverçi olaydım, bazara örnək, O vaxt aldatmazdım heç bir insanı.

O biri yalançı alverçilərtək, Mən pula satmazdım təmiz vicdanı.

Mən cərrah olaydım, önümdə xəstə, Edərdim kasıba xüsusi yardım.

Kiçik əməliyyat masası üstə, Çirkli vicdanları kəsib atardım.

Mən bənna olaydım, gedib dərinə, Ölənə tökməzdim qəmgin göz yaşı.

Ölən insanların qəbirlərinə, Tikməzdim mərmərdən parlaq baş daşı.

Müəllim olaydım millət xətrinə, Elmlə savadla düşəydim səsə.

Uç qiymət yazmazdım rüşvət xətrinə, Tələbə adını daşıyan kəsə.

Mən molla olaydım, qılıb namazı, Səhv etsəm deyərdim yolumu azdım.

Çox şey etməsəm də, bilin, ən azı, Quranı pul ilə heç oxumazdım.

Mən bağban olaydım, baxdığım bağa, Ətirli, tikansız güllər əkərdim.

Mən rəsam olaydım bəyaz varağa, Dünyanı büsbütün rəsmin cekerdim

Mən bir süpürgəçi olaydım gərək, Məni cəlb etməzdi təkcə öz dərdim.

Başqa dərdliləri başa düşərək, Dərdli ürəklərdən dərd süpürərdim.

Mən varlı olaydım, axı bir kərə, Bu pulu saymazdım müqəddəs varlıq.

Anasız, atasız, ac yetimlərə, Edərdim daima himayədarlıq.

Mən körpə olaydım, ikinci dəfə, Böyüyb yenidən gəzəydim yerdə.

Bu yaşa dolaydım, ikinci dəfə, Etdiyim səhvləri etməzdim bir də.

Daha bundan belə haqq yolu gedək, Bilinsin yolumuz qoy açıq, aydın.

Vaxtında insanla insanlıq edək, Sonra deməyək ki, insan olaydım.


Başqa saytdan. 

Apar ümidləri məndən uzağa,
Onlara qanad ver, quş elə çıx get...
Qəlbləri üşüdən soyuq sazağa,
Məni işarə ver, tuş elə çıx get...

Bezdim ayrılığın dərdi — sərindən,
Nə qədər gizli ah çəkdim dərindən,
Bu eşqin qəm dolu meyvələrindən,
Dad biraz mənim tək, nuş elə çıx get...

Sevincim durudu, kədərim qatı,
Çapır uzaqlara bəxtimin atı,
Röyada gördüyüm sənli həyatı,
Yaz edə bilmədin, qış elə çıx get...

Gedirsən...son dəfə əlimi tutma,
Sal hərdən yadına, məni unutma,
Bircə gözlərimin yaşın qurutma,
Öpdüyün yanağı yaş elə çıx get...

Tibetə get
Dəvəyə min
Incil oxu
Ayaqqabılarını maviyə boya
Saqqal saxla
Kağız bir qayıqla gəz dünyanı
“the saturday evening post”a abunə ol
yeməyi ağzının sol tərəfində çeynə
tək ayaqlı bir qadınla evlən
küt ülgüclə təraş ol
və qadının qoluna adını döydür
benzinlə fırçala dişlərini
bütün günü yat və gecə ağaclara dırmaş
keşiş ol
viskini pivəylə iç
başını suyun altında saxla
və skripka çal

Şair Oruc Əsgərliyə
(allah rəhmət eləsin!)

Gördüyün nə varsa çevirdin sözə,
Həyatın yazdığın şeirinə qaldı.
Həyatla apardın bir mübarizə,
Qələbə şairin xeyrinə qaldı.

Qələmin sözləri durmadan yonub,
Yeni toxumalar əkdi şeirinə.
İlhamın çiçəkdən-çiçəyə qonub,
Sözlərin şirəsin çəkdi şeirinə.

Sənin şeirlərin çay kimi coşqun,
Oxucu qəlbinə axar yorulmaz.
Sənin şeirlərin lal kimi susqun,
Gözümün içinə baxar yorulmaz.

Sənin şeirlərin yenidən yeni,
Sənin şeirlərin köhnədən köhnə.
O gah dünənimə aparar məni,
Gah açar önümdə yeni bir səhnə.

Qızlar çələng hörüb şeirindən sənin,
Taxar yaxasına çiçək yerinə.
Əsl sevgi görüb şeirindən sənin,
Sevənlər and içər sənin şeirinə.

Sən nələr yaşayıb etdin dünyada,
Hər biri bir örnək oldu bizlərə.
Sən özün köç edib getdin dünyadan,
Kitabın yadigar qaldı bizlərə.

 

Hüseyn Saleh (Seyfullayev)

Yavaş-yavaş ölürlər
Səyahət etməyənlər.
Yavaş-yavaş ölürlər
Oxumayanlar, musiqiyə qulaq asmayanlar,
Vicdanlarına tolerantlığı qatmayanlar.

Yavaş-yavaş ölürlər
Vərdişlərinə əsir olanlar,
Hər gün eyni yollarda gedənlər,
Üfüqlərini genişlətməyənlər və dəyişdirməyənlər,
Köynəklərinin rəngini dəyişdirmək riskinə də olsun getməyənlər,
Bir tanımadığı ilə söhbət etməyənlər.

Yavaş-yavaş ölürlər
Həyəcanlardan qaçanlar,
Təmir edilən qırıq qəlblərin gözlərindəki parıltını
görmək istəməkdən qaçanlar.

Düzü şeir yarı Türk dilində yazılıb ancaq çox gözəl və mənalı şeirdir oxumağınızı və öz fikirlərinizi bildirməyinizi istərdim.
 — Quzum, yavrum! Adın nədir?
— Gülbahar.
— Pəki, sənin anan, baban varmı?
— Var.
— Nasıl, zənginmidir baban?
— Əvət, zəngin, bəyzadə...
— Öylə isə, geydiyin geyim neçin böylə sadə?
Yoxmu sənin incilərin, altun bilərziklərin?
Söylə, yavrum! Heç sıxılma...
— Var əfəndim, var… lakin

Bir ötən sevgini unuda bilsəm,
Könlümü sevginlə ovuda bilsəm,
Bir axşam yanına, qayıda bilsəm
Bağışla, bağışla, məni bağışla…

Gelecekden bir gun... 
Bir gun rastlawacayiq, 
Qucaqimdaki oqlum elinden tutduqun qizina baxacaq, 
men de sene baxacam. 
Seni goren kimi ureyim diksinecek, 
yoldawimin ellerini buraxacam. 
Sen bunu gorub sevineceksen, bir az xowhal olacaqsan. 
Mene hormet namine bir az lengiyib erinden bir-iki addim geri qalacaqsan. 
Ve bu an qizin elinden tutub seni cekecek sevine-sevine, 
Belece otub gedeceyik, here oz evine... 

Saleh Seyfullayev 06.04.2013


Ne olar bu gece yuxuma gel, 
Xeyallarim yorulub seni duwunmekden. 
Gel isit meni bezmiwem bu soyuqluqdan, uwumekden... 
Bu gece yuxuma gel bir az da aliwim sene. 
Dunen yuxuma gelmiwdin, 
bu gece de gel, 
Yuxumu daniwim sene... 

Saleh Seyfullayev 12.06.2013