Xora xəstəliyi mədə və on iki barmaq bağırsağın ən çox rast gəlinən xəstəliyidir. Ahıl və qoca yaşlarda olan pasientlər, xüsusilə qadınlarda mədə xorası, cavan və orta yaşlı şəxslərdə xüsusilə 2 dəfə çox kişilərdə isə on iki barmaq bağırsaq xorası meydana çıxır.
Xora- mədə və on iki barmaq bağırsaq divarının selikli qişadan başlayan dərin qüsurudur. Bir çox mütəxəssislər bu xəstəliyi mədə şirəsinin aqressiv təsiri nəticəsində (ilk növbədə HCL turşusu və pepsin nəticəsində) meydana çıxdığını bildirirlər. Xoranın ölçüləri 0.2 sm-dən 2-3 sm qədər, dərinliyi isə orqan divarının tam enliyində ola bilər.
Xəstəlik yoğun bağırsaqda baş verən problemlər nəticəsində yaranan xəstəlikdir. belə ki, yoğun bağırsağın polipləri bütün dünya kolopraktoloqlarının diqqətində olan bir xəstəlikdir. Əsas səbəb isə çox hallarda bağırsaq xərçənginin məhz bu xoşxassəli poliplərdən əmələ gəlməsidir. Poliplər bağırsaq divarı selikli qişasının törəməsidir. Formasından və xüsusiyyətlərindən asılı olaraq, poliplərin bir neçə növü var. Digərlərinə nisbətən, bədxassəli poliplərdən xovlu polipləri qeyd etmək lazımdır. Onlar bağırsaq divarında «xalça»ya bənzəyirlər, bu poliplərdən 40% hallarda bədxassəli şiş əmələ gəlir.
Adından da göründüyü kimi bu xəstəlik ilk dəfə 1957-ci ildə onu təsvir etmiş Norman Berretin şərəfinə Berret xəstəliyi adlandırılmışdır. Berret metoplaziyası və qida borusu xəstəliyi reflüks-ezofagit və qida borusunun çoxqatlı yastı epiteli qatının birqatlı silindrik qatla əvəz olunması ilə xaraterizə olunur. Xəstəlik o qədər də zərərsiz sayıla bilməz. Berret xəstəliyindən əziyyət çəkənlərdə qida borusunun adenokarsinomasına tutulma riski yüksəkdir. Statistikaya əsasən, 45 yaşından sonra 10 il ərzində mədə qıcqırmasından və Berret xəstəliyindən əziyyət çəkən kişilər də bu risk qrupuna aiddirlər. Mədə-qida borusu reflüksü çox, ezofagit isə az hallarda inkişaf edir. Nəticə isə selikli qişanın rezistentliyindən və mədə şirəsinin aqressivlik dərəcəsindən asılıdır.
Qeyri-spesifik xoralı kolit yoğun bağırsağın selikli qişasında inkişaf edən xroniki qeyri-spesifik xoralı zədələnmə olub, əksər hallarda qanlı ishalla müşahidə olunur. Xəstəlik adətən, rektosiqmoidal nahiyədən başlayır və proksimal inkişaf edərək bütün çənbərəbənzər bağırsağı əhatə edə bilir.
Xoralı proktit — xəstəliyin ən çox yayılmış forması olub, müalicəyə çətin tabe olur. Simptomlara qanlı ishaldan başqa, qarında ağrı, temperaturun yüksəlməsi, arıqlama və ümumi halsızlıq daxildir. Ən çox rast gəlinən ağırlaşmalar isə qanaxma və toksiki kolitdir. Daha geniş kolit zamanı xərçəngə tutulma riski artmış olur. Bağırsaqdan kənar ağırlaşmalara isə periferik artrit, ankilozlaşdırıcı spondilit, sakroileit, ön uveit, episklerit, düyünlü eritema, xolangit, öd yollarının xərçəngini göstərmək olar.
Babasil (hemorroy) hemoroidal nahiyənin venalarının varikoz genişlənməsi olub, qanaxma iltihab və trombozla ağırlaşır. Babasilin əlamətləri bunlardır: ağrı, qanaxma, düyünlərin şişkinliyi. Diaqnoz bağırsağın müayinə edilməsi əsasında qoyulur. Müalicə isə konservativ, simptomatik və cərrahidir.
Anus dəliyinin çatı: ağrı və qanaxma defekasiya aktı zamanı baş verir. Konservativ müalicə effekt vermədikdə cərrahi əməliyyat göstərişdir.