Hər şey gözəldir kateqoriyası üzrə məqalələr

Bəzən düşünülməmiş, əndazəsiz bir zarafat qarşı tərəfin psixoloji durumuna və hətta səhhətinə olduqca ağır təsir göstərə bilər. Zarafat məqsədi ilə söylənilmiş yalanlar neçə insanın həyatına ağır zərbə vurub, heç bu haqda düşünmüsünüzmü?

Hər şey öz ölçüsündə, çərçivəsində olanda gözəldir. Zarafat məsələsində biz bu ölçünü daha çox nəzərə almalıyıq. Unutmayaq ki, zarafat sözü zəriflik, incə davranış mənasındadır. Təəssüflər olsun ki, biz çox zaman bu həqiqəti unudaraq ən qaba, ən kobud şəkildə zarafat edirik. Əslində bu davranışın adı zarafat deyil, elə mahiyyətindən də göründüyü kimi qabalıqdır, sərtlikdir.
Zarafatla da olsa, yalan söyləmək olmaz. Bütün davranışlarımız qarşı tərəfin könlünü almaq, ona xoş duyğular bəxş etmək üçün olmalıdır. 

By gün 1 Apreldir. Çoxları bu günü səbirsizliklə gözləyir ki, kimisə aldatsın. Əslində bu gün aldatma günü deyil, təbəssüm, gülüş günüdür.

İndi bu başlığı görəndə düşünəcəksiniz ki, eeh mən onsuz da təkəm. İndi bir az bu fikirləri kənara qoyub rahatlanın.Və mənfi emosiyalar yaradan xatirələri kənara qoyub, pis düşüncələri ağlınızdan silməyə çalışın. Siz heç bir zaman tək olmamısınız. Dünyaya gəldiyiniz gündən sizi əhatə edən şeylər olub. Bunu ya görməmisiniz, ya da görmək istəməmisiniz. Sizin dünyaya gəlişinizi düz doqquz ay gözləyən ananız, sizi sevən Allah və sizə hər zaman ehtiyac duyan, sizin yerinizə olmaq istəyən, sizə həsəd aparan, və sizi həqiqətən də sevən insanlar. İndi düşünürsünüz ki, nə olsun bunlar var, çevrəmdə yüzlərlə insan olsa da mən özümü tənha hiss edirəm.

Bunun günahkarı elə özünüzsünüz. Ürəyinizin qapılarını İlahi sevgiyə açsaz, üzünüzə bir azca təbəssüm versəz və daxili dünyanızın gözləriylə dünyaya baxa bilsəz nə qədər xoşbəxt olduğunuzu, Tanrının sizi sevdiyini və hər zaman sizinlə olduğunu görə biləcəksiniz. İstər günahkar olun,  istər məsum, istər sevincli olun, istər qəmli hər zaman sizi sevən, sizi görən və hər bir halinizla tövbələrinizi qəıbul edib sizi bağışlaya bilən Allah vardır.
Ona sığınan təkliyi hiss edə bilərmi? Bu məqamda nənəmin danışdığı kiçik bi hekayə yadıma düşür:
” Müəllim şagirdlərə ev tapşırığı verir. Tapşırıq belə olur ki hər kəs evdə elə yerdə toyuğu kəsməli idi ki, heç kəs onu görməsin. Səhərisi gün uşaqalar gəlib danışır ki, mən quyuya girdim heç  kəs görmədi, digəri qapını bağlayır. Biri isə məsumca gəlib deyir ki, mən tapşırığı edə bilmədim. Çünki hara getdimsə Allah məni görürdü."
Biz özümüzdən gizlənsək belə bizi Yaradandan gizlənə bilmərik. Əziz dost, insanlar sizdən üz döndərsə belə, ən yaxın dostlarınız vəfasızlıq etsə belə, hətta sevgilinizdən ayrılmız olsanız belə bu həyatın sonu sayılmaz. Hər şeyi bəxş edən İlahidir. O əgər sizə o nemətləri veribsə, deməli yenə də verə bilər, ona görə də özünüzə qapılmaya deyil, bütün varlğınızla dua etməyə Allahdan her şeyin xeyirlisini sizə bəxş etməsini diləməyə çalışın. İnanin ki, o zaman yaşamaq çox asan olacaq. Və sizinlə hər zaman xoşbəxt gələcəyə addımlayan qoruyucu mələyinizin olduğunu hiss edəcəksiniz.

Öz dəyərinizi bildiyiniz zaman həyatınızdakı möcüzəvi anlar artacaq. Zehni və fiziki cəhətdən özünüzü hazırlayıb həyatınızı möcüzəyə çevirə bilərsiniz. 

1. Bədəninizi rahatladacaq bir şeylər edin. İdman, masaj və.s 

2. Ruhunuzu oxşayan nələrsə edin: gözəl bir musiqi dinləyin, meditasiya və.s

3. Gözəl düşünün: “Bu gün özümü həm zehni, həm də fiziki cəhətdən sağlam hiss edirəm”

4. Yardıma ehtiyacı olan birinə kömək edin. 

5. Bu gün bir şey öyrənin: uzun müddətdir sevdiyiniz bir yeməyi hazırlayın.

Anan səndən ötrü nələr eləmir ki, nələrə dözmür ki… Oda-közə vurur özünü, ağrılarını-acılarını ürəyində, qayğılarını çiynində daşıyır. Səni gülərüz, xoş əhvali-ruhiyyədə görəndə dünyanı bağışlayırlar ona, sanki. Narahatlığını simandan, gözlərindən oxuyur, qəlbinə yol tapmağa çalışır, başını köksünə sıxıb tellərini oxşayır: “Nə olub sənə, niyə narahatsan, ömrüm-günüm?” Sənsə bu nəvazişdən kövrəlir, bir az da ərköyünləşirsən. “Kaş ki bir dərdi olmayaydı” deyərək nigarançılığın qoynuna qısılıb səbirsizliklə cavabını gözləyir. Nə olar, çalış, hər gileyi, gördüyün hər hadisəni ona bildirmə. İncitmə ana qəlbini, hər xırda şeyi dilinə gətirmə, hər şeydən ötrü qəlbinə od salma. Axı bu dünya fanidir. Qədrini bil ananın, qoru onu, qorx onu itirməkdən. Ana zirvədir, əvəzsiz, sənə, mənə gərəkli zirvə...

Söhbət düşəndə deyirsən: “Borcunu qaytara biləydim, ana!” Mümkündürmü bu? — Əsla! Ona qarşı sayğılı, xoşrəftar davran, onsuz da çıxa bilməzsən o borcdan. Sev ananı, sev, o səni sevən kimi...

Qapıdan girən kimi çöhrəsinə qəribə bir təbəssüm qonur, əllərini quş qanadı kimi açaraq, qucağına atılmaq istəyir. Gözlərindən “məni qucağına al, noolar” ifadəsi oxunur.
Bu sevgiyə laqeyd qala bilərsənmi? Əsla! Sən də onunla bərabər sevinirsən, sevgisinə sevginlə cavab verirsən, “balacam, mənim körpə kəpənəyim, çiçəyim!” deyib, bağrına basırsan onu, ətrini, qoxusunu dönə-dönə ciyərlərinə çəkirsən. Doymursan, bir də, bir də… O da boynuna elə sarılıb ki, səni görə bilmədiyi anların həsrətinə, sanki, “əlvida” deyirmiş.
Toppuş, balaca, qar kimi ağ əllərini ovcuna qoyur, əylənmək, oynamaq istəyir, dünyanı bağışlayırlar sənə. İşdən yorğun gəlsən də, hətta qolların ağrısa belə onu qucaqlayıb öpmək sənə bir qədər də rahatlıq gətirir, dinclik verir. Bu nəvazişdən xoşlanırsan, artıq yorğunluğunu da unutmusan. Və nəhayət, başını köksünə qoyub öz dilində danışa-danışa mürgüləyir, yuxuya dalır...
Beşiyə sarı əyilib, yavaşca yatağına uzadırsan, astaca pıçıldayırsan: “Yuxun şirin olsun! Allah səni qorusun!”

İndi hər şey gözünə günahkar kimi görünür, sıxılırsan, darıxırsan, hərdənbir köks də ötürürsən. Əslində desən də-deməsən də baxışlarından oxunur sıxıntın. Hərdən daha şən, qıvraq görünürsən… Bəs gülümsəyən gözlər, təbəssümlü çöhrə görəndə necə, heç sevinmirsənmi? İnanmıram ki, sevinməyəsən. Çünki çöhrədəki təbəssüm qaranlıqda yandırılan işıq kimidir, təbəssüm təşəkkürdür, təbəssüm sənə bağışlanan bir qucaq gül-çiçəkdir, təbəssüm sevgidir, dostluğa dəvətdir, bir dünyadır, təbəssüm hər şeydir, hər şey...

Sir-sifətindən zəhər-zəhrimar yağan birisini görmək istəyirsənmi?
— Əsla! Çünki o sənə bədbinlikdən, kindən, nifrətdən başqa heç nə vəd eləmir.

Gülüşünü, təbəssümünü evdən, övladından, insanlardan əsirgəmə. Onsuz da bu dünyanın ağlı-qaralı günləri başımızın tükü sanıdır.

Evin gözəl, yaxud zövqsüz görünməsi sizin əlinizdədir, yəni siz istəsəniz, evinizi daha yaraşıqlı, daha gözəl, daha cazibədar edə bilərsiniz. Əslində bizə əhəmiyyətsiz görünən elə kiçik detallar var ki, evi daha cəlbedici göstərir. Necə?
— Çox sadə! Bunun üçün, ilk növbədə, nə etməlisiniz?

— Evinizdə sənət əsərlərinə yer ayırın. Əsasən klassiklərin əsərlərinə üstünlük verin. Xoşunuza gələn rənglərlə evi canlandırmağa çalışın. Evinizdə qədim əşyalara da üstünlük verin. Divarlarınız və çərçivələriniz üçün şəkil seçərkən təbiətin gözəl anlarını əks etdirən mənzərə şəkillərinə üstünlük verin. Belə etsəniz, ətrafınızda müsbət ab-hava, enerji yaratmış olarsınız. Təzə çiçəklər də otağın yaraşığıdır, çünki çiçəklər gözəl bir dünyanı xatırladır, ətrafda müsbət auraya səbəb olur. Lakin eyni çiçəkləri fərqli vazalara qoyun ki, sizə daha gözəl, daha mükəmməl bir təsir bağışlasın. Kitablar da əhvali-ruhiyyəyə yaxşı mənada az təsir etmir. Ona görə də evdə kitabxananız olsa, pis olmaz.
Çalışın, oxuduğunuz hər bir şey — kitablar, jurnallar, qəzetlər, ensiklopediyalar, qeydlər əlinizin altında olsun. Və bir də zövqlü süfrə… Bu isə sizin süfrə mədəniyyətinizdən daha çox asılıdır. Yəni süfrəni həvəslə bəzəməlisiniz. Əgər bu olmasa, gördüyünüz iş də zövqsüz olacaq. Yeri gəlmişkən, bir şeyi də deyək: imkan daxilində masaya mövsümi meyvələri də qoyun.

Onun saçlarına sığal çəkəndə, alnını, əllərini öpəndə  baxışlarına necə təbəssüm dolduğuna, “gəl, gəzməyə gedək” deyəndə qollarını boynuna dolayıb səni itirəcəyindən qorxurmuş kimi qoynuna sığınmasına heç fikir vermisənmi? Bəli, bax, beləcə, o həmişə diqqət, nəvaziş gözləyir, səndən. Nə olur-olsun, səni heç kimsə əvəz edə bilməz onun üçün. Hər yenicə doğulmuş körpəyə atalı-analı böyüməsini arzu edirlər. O bu atalı-analı dünyadan məhrum olanda, hansı səbəbdənsə boşanmalara gətirib çıxaran qərarın zərbəsi körpə ürəyinə dəyəndə çilik-çilik olub torpağa səpələnmiş ayna kimi qırılır, parça-parça olur. Axı saf, təmiz, ləkəsiz aynaya bənzəyir körpə qəlbi. Bu aynanı qırmağa tələsmə, necə deyərlər, yenə yüz ölç, bir biç, düşünülmüş qərar ver. Ciddi-ciddi düşünsən, yaxşı-yaxşı götür-qoy etsən, hər şey yaxşılığa doğru dəyişər. Hər səhər, hər gün öp, oxşa körpəni, gülən gözlərinə aynaya baxan kimi bax, sevincinə sevginlə cavab ver, bağrına basıb qızılgül tək qoxula onu, astaca əyilib qulağına pıçılda: “Sən gülsən, gülüm...”

Əgər, bu səhər sağ olaraq oyanmısınızsa;
-Dünən ölən 330 milyon insandan daha şanslısınız.
 Əgər, bu səhər xəstəlikli deyil də sağlam oyanmısınızsa;
-1 milyard insandan daha şanslısınız.
Bir müharibə təhlükəsi ilə, işgəncə görmək ehtimalı ilə, sağ qalmaq qorxusu ilə və böyük bir təhlükə ilə qarşı-qarşıya deyilsinizsə;
-500 milyon insandan daha xoşbəxtsiniz.
Mətbəxinizdə və ya soyuducunuzda yeməyiniz, üzərinizdə paltarınız və yata biləcəyiniz bir eviniz varsa;-Dünyadakı 3 milyard insandan daha zənginsiniz.
Cibinizdə və ya bank hesabınızda pulunuz varsa;
-Dünyanın imtiyazlı 1 milyard insanı arasındasınız.
 Bu mesajı oxuya bilirsinizsə;
-Bu deməkdir ki, oxuma yazma bilməyən 2 milyard insandan biri deyilsiniz.
Ananız, atanız sağdırsa, boşanmamışlarsa, həyat yoldaşınız və uşaqlarınızla xoşbəxt bir ailəsinizsə;
-Siz bu dünyadakı nadir insanlardan birisiniz.


Bu günümüzdən şikayətlənməyək.Əlhəmdülillah.

Qaranlıq bir otada 4 şam sakitcə yanırdı.
Otaqda səssizlik oldduğu üçün şamların pıçıltısı aydınca eşidilirdi. Qapının arxasında dayanan uşaq diqqetle onların söhbətinə qulaq asırdı.
Birinci şam «Mən sülhəm, ancaq heç kim mənim yanmağıma kömək etmək istəmir.Nə qədər yanmaq istəsəmdə, bilirəm ki, sönəcəyəm» dedi və söndü.

İkinci şam «Mən səmimiyyətəm, ancaq heç kim bir-birinə qarşı səmimi olmur.Mənimdə yanmağımın artıq mənası qalmadı» — deyərək söndü və qaranlığa qərq oldu.

Üçüncü şam «Mən sevgiyəm, ancaq insanlar məni özlərindən uzaqlaşdırmağa çalışırlar.Onlar artıq öz yaxınlarınıda sevmirlər» — deyərək bir göz qırpımında söndü.

Pıçıltıların kəsildiyini eşidən uşaq içəri girdi. Sönmüş şamlara baxaraq hönkür-hönkür ağlamağa başladı.

Dördüncü şam uşağa təskinlik verərək, «Qorxma nə qədər ki, mən yanıram heç bir şam sönə bilməz. Çünki mən ümidəm» -dedi.

Gözləri parıldayan uşaq şamı götürərək o biri şamları yandırdı.
İçinizdəki ümid şamını söndürməyin!..