Rəssamların ağrı və əzabları, sevinci və ilıq təbəssümü daha şirin olur. Dünyanın nəhəngləri — Salvador Dali, Pablo Pikasso qürbət ellərdə fırça və boyalarla, kətan və iç dünyaları ilə Vətən, bəşəriyyət anlamını insanlığa doğmalaşdırdılar. Günlərin birində general Franko həsəd və paxıllıqdan yaxa qurtarmaq üçün Pikassoya məktub göndərdi: «Əzizim Pikasso, Madridə qayıt və mənim portretimi işlə». Bu zaman Pikasso artıq dünyanın övladı idi. Bircə cümlə ilə cavab göndərdi o cəllada: «Kəllənizi göndərin, məmnuniyyətlə işləyərəm». Hiddətlənən general onu ömürlük İspan vətəndaşlığından məhrum etdi. İndi dünyada nə həmin general var, nə də Pikasso. Yox…yox. Pikasso Parisin küçələrində uşaqların arenasındadır. Muzeylərdə insanlarla söhbət edir. Sevincək, ilıq təbəssümlə.
Pol Sezannın 1895-ci ildə ərsəyə gətirdiyi “Kart oyunçuları” rəsm əsərini Qətərin kral sülaləsi 250 milyon dollara alıb. Beləcə, Sezannın rəsm əsəri açıq auksionda əldə edilmiş ən bahalı incəsənət əsərinə çevrilib.
Art bazarda baş tutmuş bu böyük alış-veriş barədə Vanity Fair jurnalı xəbər verir. Məqalənin müəllifi The Observer-in keçmiş redaktoru Aleksandra Pirs yazıb ki, rəsm əsərinin qiymətini və onu əldə edən insanlar haqda məlumatı bir neçə insandan öyrənib.
İstedadla çalışqanlıq bir araya gəlincə, bəzən təbiət öz övladına bu mükəmməlliyi bağışlamır. Elə təkcə rəssamlıq sənətinin tarixinə baxsaq, buna şamil olunacaq bir neçə nümunə görə bilərik: Frida Kahlonun inadkarcasına həyat və sənət sevgisi, Van Qoqun tək-tənha yaşadığı bütün ağrılarına və sənətdəki uğursuzluğuna rəğmən dayanmadan səyahətlər edib gözəl peyzaj rəsmləri çəkməsi və s. Bu nümunələrin sırasında dahi rus rəssamıİlya Repin də var. Bu xoş xasiyyətli, dostcanlı, istedadlı rəssam demək olar ki, öz dövrünün ən qabaqcıl rəssamı idi. Repin olduqca çalışqan idi, lakin təbiət onu sağ qolunu qurutmaqla sənətində ağır imtahana çəkir. Mücadilə – bu, rəssamın sənətə olan sevgisinin ifadəsi idi, sanki. Tibb elmi onun qolunun qurumasının dəqiq səbəbini tapa bilmədiyi halda, bunu yalnız rəssamın gərgin iş qrafikinə bağlamışdır. Lakin araşdırmalar nəticəsində başqa inanılmaz faktlar da meydana çıxıb. Öncə gəlin rəssamın həyat yoluna nəzər salaq:
İlya Repin Xarkovun yaxınlığında yerləşən Çuquev şəhərciyində doğulmuşdu. Balaca İlya hərbi şəhərcikdə yaşadığına görə ilk olaraq hərbi məktəbin mətbəə şöbəsində təhsil almışdı. Məhz o məktəbdə onda rəsm sənətinə güclü ehtiras oyandı. Lakin onun bəxti gətirmədi, çünki oxuduğu şöbə tezliklə bağlanmalı oldu. O vaxt İlyanın təhriki ilə atası onu rəssamlıq məktəbinə oxumağa göndərdi. O, təxminən, 4 il ikonalar çəkir və qədim ikonaların bərpası ilə məşğul olurdu. 1863-cü ildə gənc rəssam Rəssamlıq Akademiyasına qəbul olmaq üçün Peterburqa yola düşür. Bununla belə klassik rəssamlığı bilmədiyinə görə, onu akademiyaya qəbul etmirlər. Bu halda Repin İ.N.Kramskinin dərs dediyi özəl rəssamlıq məktəbinə daxil olur. Qısa müddətdə müəllimi ondakı istedadı kəşf edir və onu öz evinə qonaq çağırır. Repinin həyatında mühüm rol oynayan bu dostluq o vaxtdan etibarən başlamışdı. İki aydan sonra Repin Kramskinin zəmanətilə qəbul ola bilmədiyi Rəssamlıq Akademiyasında sərbəst dinləyici kimi qəbul edilir. Birinci kursun sonunda “Talan olunmuş Yerusəlimdə peyğəmbərin göz yaşları” adlı əsərinə görə İlya əla qiymət alır və beləliklə, o, akademiyanın tələbəsi olur.
Tarix bizə sübut edir ki, yaradıcılığınızda çox deyil, hətta bir şah əsəri yaratmağınız kifayətdir ki, onun yaddaşında əbədi qalasınız. Buna dair incəsənət və ədəbiyyat tarixində çoxsaylı nümunələr vardır ki, onları saymaqla bitməz. Bəs əgər bir möhtəşəm əsər üzərində səylə işləməyə dəyərsə, niyə bu qədər “çalışqan sənətçilər” hər beş aydan bir mahiyyətcə zəif əsərləri ərsəyə gətirməkçün dəridən-qabıqdan çıxırlar? Sual budur! Baxın, hətta ən istedadsız və uğursuz sənətçi də ömrü boyunca elə bir əsər yarada bilər ki, bununla dünyaya səs salar.
Bu dəfə sizlərə nümunəvi çalışqanlığına baxmayaraq, sənətində heç cür uğur qazana bilməyən rəssamın yalnız bir əsəri ilə incəsənət tarixinə öz adını necə yazması haqda danışacağam. Onun adı Bill Stoxandır.
Çikaqo rəssamı Bill Stoxan öyünəcək xüsusi bir istedada malik deyildi. Ötən əsrin 70-ci illərində onun rəsmləri yaxşı qəbul olunurdusa da, çox ucuz qiymətə satılırdı. Demək olar ki, heç satılmırdı da. Stoxan onları bir qalereyadan digərinə daşımaqla məşğul idi. Çikaqo böyük şəhərdi və burda çoxsaylı – istənilən zövqə və cibə münasib qalereyalar var.