Poeziya kateqoriyası üzrə məqalələr

Üzünü qırxandan sonra,
Oldun cavan oğlan, baba.
Gözəllərə bir göz vurdun,
Hamsı oldu heyran, baba.

Könlün cavan, özün qoca,
Fikir vermə toxa, aca.
Göndərərik səni haca,
Olarsan müsəlman, baba.

Səndə eşqin yazanısan,
Nənəmin canı qanısan.
Köhnənin partizanısan,
Yaman baba, yaman, baba.

Deyəsən yolumuz ayrıldi bizim,
Ürək o əvvəlki həvəsdə dəyil.
Ayrılıq oxuyur indi hər sözün,
Dinlə son sözü də mən özüm deyim.

Yorğun yolçulara bənzədim, nə qəm,
Yollar ayağımdan tutub sürünür,
Mənzilim uzaqdır, asta gedirəm,
Səninsə mənzilin daha görünür...

Göz yaşını axıtmağa dəyərmi?
Sonunda bir güləcəyi yoxdusa.
Hər görüşə sevgi demə, əzizim,
Əgər onun gələcəyi yoxdusa...

Hər gül altda gizlənənə köz demə,
Hər xatirə qırığına iz demə.
Hər ürəkdən kövrək nəğmə gözləmə,
Sarı simdə dinəcəyi yoxdusa...

Fikrini vermə nə elmə, nə də ürfana, qızım!
Çoxdur elmin zərəri din ilə imana, qızım!
Oxuyub elmi, evin eyləmə virana, qızım!
Yoxdur elmin səməri qövmi-müsəlmana qızım!

Özün xəyallarımda  

Rəsmin gözlərimin önündə,

dodaqlarımın arasında

Səsin çox sevdiyim mahnı kimi

qulaqlarımda

Hər gün dinləyirəm musiqini,                                                        

xoş səsini

Gözlərimdən uzaqlarda.

Bir zamanlar                                 

Özüm kimi bir dağ idim

Öz mədənim vardı mənim

Öz çiçəyim,öz çəmənim vardı mənim

Şəlaləydim öz yatağım-

Əl-qoluma dardı mənim

Ulduz idim

Öz işığım vardı mənim

Tək özümə bənzəyirdim

Ölmüşsə də bu evə yenə gəlib gedir o
Yenə ayrıla bilmir yenə xidmət edir o
O bizim ömrümüzün hər anında yaşayır
O yenı paltar yuyur yenı odun daşıyır
Ölümündən sonra da özü görür hər işi
Anam!Biçarə anam!Evimizin Günəşi
Xeyr!Ölməyibdir o!Eşidirəm səsini
Üşüyənə duyuram yenə od nəfəsini
O atamın yanında torpağa basdırıldı
Gəli qohum əqraba başsağlığı verdilər
Dodaqlarda cümlələr kəlmə-kəlmə qırıldı
Göz yaşına qarışdı təsəllilər,ümidlər
Nə qədər ki mən sağam anam da sağdır mənim
Səsimdə, nəfəsimdə yaşayacaqdır mənim
Yaşayacaq qəmimdə,pərişan gülüşümdə
Heç ölərmi söyləyin,sual verin cahana
Şəhriyarı yetirən şir ürəkli bir ana?!
O sevgidən yoğrulmuş yanar qaynar bir ürək
Hara getsəm köksümdə mənimlə bir gedəcək

Öləcəyimi bilsəydim əgər                                            

Həyata gəlmək istəməzdim                                             ,   

Yaşımın qeydini istəməzdim                                           

Bağçaya hücum çəkməzdim                                             

İlk sevgimi orda tapmazdım

Sevirəm səni sözün söyləməzdim

Sevmirəm səni sözün eşitməzdim

Şair qəlbim səmalarda uçar oldu,
Bəxt ulduzu daim bizdən qaçar oldu,
Durub sordum nələr bitdi nələr oldu,
Susqun ürək dilə gəldi,gözlər doldu.

Dedi:«vətən»,«millət» deyə hayqıranlar
Tapdalayır bu torpağı «can» deyərək
Dönüb baxmır xalqa sarı demokratlar
Oyan xalqım, millətim «oyan» deyərək!

«Sen menim eşq adlı deliliyimsen» 
Deyirdim başıma dəlilik gələr , 
Bir gün 27 yaşımda bəlkə .
Otuzu adladım
Xəbərsizəm mən ,
Dəlilik yaşayır başımda mənim . 

Mən ruh adamıyam, ruhumda sənsən ,
Ruhuma qul olan sözdü can, ancaq .
Nəyim var al, götür 
eşqinən gələn 
Dəlilik istərəm Tanrıdan ancaq .