Qurani-Kərim Uca Allahın kəlamı olduğu üçün bu kitabda heç bir şək-şübhəyə, artıq-əskiyə, boş və əbəs bir şeyə rast gəlmək mümkün deyil. Hər bir nöqsandan münəzzəh olan, bütün kamilliklərin Öz zatında toplandığı Rəbbimiz heç əbəs bir şeydən söz edərmi? Əsla! Belə bir düşüncədən Uca Allaha sığınırıq.
Odur ki, Qurani-Kərimdə qeyd olunan hər bir hökmün, ayənin, nəql olunan hadisənin öz hikməti var. Quranın, demək olar ki, yarısına yaxınını təşkil edən peyğəmbər qissələrindən də çıxaracağımız dərslər və ibrətlər çoxdur. Bu qissələrin başında iki böyük peyğəmbərin: Adəm və Nuhun qissəsi gəlir.
Hz. Adəmin (ə.s) qissəsində biz ilk insanları, ata-anamızı tanıyır, Adəmə (ə.s) mələklərin belə təzim etdiyini öyrənir, İblislə ilk imtahanına şahid olur, təkəbbürün nə qədər çirkin bir şey olduğunu görür və tövbənin əhəmiyyətini anlayırıq.