-''Müsəlman olan bir çox problemlə qarşılaşdım. İlk imtahanım həyat yoldaşım idi. Həyat yoldaşım mənə 'sən həqiqətən müsəlmanmı oldun?' deyə soruşdu. Bəli dəyincə, 'o zaman mən artıq sənin arvadın deyiləm. Mən bir terroristin arvadı olmaram dedi və atasının evinə getdi. Ayrıca uşaqlarım da Müsəlman olduğum üçün məni evdən atdılar. Bunun üzərinə anamın evinə getdim. Anam müsəlman olduğumu öyrənincə məni övladlıqdan rədd etdi və məni evindən qovdu. Çox sevdiyim bir bacım vardı. Son olaraq onun evinə getməyə qərar verdim. Bacım, 'Sən müsəlman olmusan, artıq sənin adını belə eşitmək istəmirəm və səni evə girməyinə icazə verə bilmərəm dedi. Müsəlman olduqdan sonra bir başıma qalmışdım. Mən də Latın Amerika İslam Mərkəzinə getdim və 8 ay boyunca mərkəzin içindəki məsciddə yatdım. Bunların hamısı bir imtahan idi. Səbr etdim və Müsəlman olduqdan 8 ay sonra hər şey düzəlməyə başladı. Əvvəl Latın Amerika İslam Mərkəzinə gələn Müsəlmanlar yaşamagım üçün mənə kiçik bir ev kirayəyə götürdü. Həyat yoldaşımın atası həyat yoldaşıma ' Sən ərini dini inancında sərbəst burax lakin xristian olaraq qal və ərinlə barış dedi. Bundan sonra yoldaşım mənə döndü. Həyat yoldaşım və uşaqlarımla aylar sonra bir araya gəldik və təkrar birlikdə yaşamağa başladıq. Daha sonra onlara İslamı izah etdim və ailəmin bütün fərdləri zamanla Müsəlman oldular''
Yaşlı kasıb bir qadın var idi.Artiq o bu həyatdan tamamilə əlini üzmüşdü.Bu dünyada heç bir dayağı,köməyi yox idi.Sonunda o qərara gəlir ki, allaha məktub yazsın.Məktubu yazıb poçt qutusuna atır.Poçtalyon məktubları götürüb hamisini üzərində göstərilən ünvanlara payladı.Lakin onun əlində qalmış son mektubun üzerinde ünvan yox idi. Sadəcə bu sözlər yazılmışd«Allaha məktub''.Poçtalyon bu yazını oxuyub təəccüblənir və marağı ona üstün gəlir. O məktubu açıb oxuyur.Qadın yazdığı məktubda allahdan imdad diləyir 15manat pul istəyirdi.
Poçtalyonun bu mektubu yazan şəxsə yazıği gəlir və o,qərara alır ki,öz yoldaşları ilə birləşib şəxsin ehtiyacı olan pulu düzəltsinlər.Lakin pulun hamısını yığa bilmirlər.Onlar öz aralarında 14manat yığa bilirlər.Yığdıqları pulu zərfə qoyub üzərinə allahdan cavab yazırlar.Nəhayət zərf qadına çatır.Qadın zərfi açıb rəbbinə müraciət edir:
-Ya rəbbim sənə minnətdaram səsimi eşitdin.Ancaq səndən bir xahişimdə var.Mənim pulumu poçtalyonla göndərmə.Çünki o mənim pulumun üstündən 1 manat götürüb!
Bir sarbanın gətirdiyi kitabı əlinə aldı Kimyagər. Cildi yoxdu kitabın, amma yenə də müəllifin kim olduğunu anladı:Oskar Uaylddı müəllif.
Kitabı vərəqləyərkən Narkissosdan bəhs edən bir hekayəyə rast gəldi.
Narkissosun-öz gözəlliyini hər gün gölün ayna sularında seyr etməyə gələn bu yaraşıqlı gəncin əfsanəsini bilirdi Kimyagər.
O, öz əksinə elə vurulmuşdu ki,günün birində gölə düşüb boğulmuşdu.Onun gölə düşüb boğulduğu yerdə bir çiçiək açmış, bu çiçəyə Nərgiz adı verilmişdi.
Amma yazdığı hekayəni belə bitirməmişdi Oskar Uayld.
Niyə ağlayırsan?-Orleaslar soruşmuşdular.
-Narkissos üçün ağlayıram.-göl cavab vermişdi.Bundan sonra?
-Burada təəccüblü nə var ki,demişdilər meşə tanrilari.
-Biz meşələrdə boş-boşuna onun dalınca düşürdük,amma onun gözəlliyini yalnız sən yaxından görə bilirdin.
-Narkissos yaraşiqli gənc id?i -deyə soruşmuşdu göl.
-Bunu səndən yaxşı kim bilər ki?-Ormaslar əməlli-başlı təəccüblənmişdilər.Hər gün sənin sahilinə gəlib, sənin sularına baxardı..
Göl bir anlığa dinməmiş, sonra belə demişdi:
-Narkissos üçün ağlayıram, amma onun yaraşıqlı olduğuna heç fikir verməmişdim.Narkissos üçün ağlayıram, çünki sularıma əyildiyi zaman gözlərinin dərinliklərində öz gözəlliyimin əksini görə bilirdim.
-Çox gözəl hekayədi-dedi Kimyagər
Paolo Kolho «Kimyagər»