346 saylı marşrut kateqoriyası üzrə məqalələr

Şnobel mükafatlarından (Nobel mükafatının əksi olaraq onu ən qəribə, absurd, gülünc elmi, ya da ictimai nailiyyətə görə verirlər) birini bitkilərin şərəf və ləyaqətini tanımağı təklif etmiş hüquq firmasına vermişdilər. Onların fikricə bitkilər də öz taleyinə görə narahat ola və mübarizə apara bilərlər. Mükafat İsveçrənin etika üzrə komitetinə qismət oldu. Deyəsən, onlar çox uzaqgörən adamdı, çünki, bitkilər insanların düşündüyü qədər də zərərsiz deyil.
Oralarda artıq mübarizə aparmağa konflikt yoxdu ki, bitkilərin də müdafiəsinə qalxıblar. Mənim  qaynanam çoxsaylı nəvələri arasında dava-dalaş, söz güləşdirmələri konfliklərini özünəməxsus qaydada həll edir. Nəvələrini bir-birinin çəngindən qopardıb qoyur qabağına və başa salır: «Bir-birinizə təhqiredici söz deməyin, axı qohumsuz, istər-istəməz görüşəcəksiz.

Tez-tezmi bu sözü eşidirsiniz?“Hökumətin işlərinə başını soxma, tutub atarlar içəri, sındırarlar”.
Məsləhət: Siz buna əməl etməyin. Hər gün, hər an siyasətə qarışın. Çünki siz qarışmasanız da, siyasət sizə baş qoşacaq. Amerikada yaşayan rəfiqəm deyir ki, ölkədə keçirilən prezident seçkiləri zamanı çoxları bundan xəbərsiz idi. Çünki ora Amerikadır. Kimin başçı olmasından asılı olmayaraq, dövlət nazirlərlə deyil, qanunlarla idarə olunur.

Toy kasetinə baxanda öz oynamağımızdan utanan da --BİZİK
Metro kartında 20 AZN gediş ola-ola, 1 AZN gediş yükləmək istəyərkən camaatı növbədə saxladan da — BİZİK.
Axşam bütün vaxtımızı internetə sərf edib dərs oxumayan da, səhər dərsə gedərkən metroda dərsi əzbərləyə-əzbərləyə gedəcəyimiz stansiyanı ötürən də — BİZİK.
“Adını Feriha Koydum” serialı nümayiş etdiriləndən bəri filmin aktyorlarının bütün tərcümeyi halını, səhər necə durduqlarını, axşam nə etdiklərini və bütün şəkillərini Azərbaycana tanıdan da — BİZİK.
Yolda Toy kortecinin yüksək sürətlə hərəkət etdiyini görüb, kartecə toy adamı kimi qoşulub DYP-dən keçməyi bacaran da —BİZİK.

Bunu anlamak ücün yazını sona qədər oxumak lazım

Günlərdir TV-lərdə Flora Kərimova-Tahirə, Vasif Məhərrəmli-Vüqar, Elza Seyidcahan, Nusabə Ələsgərli, Nadir Qafarzadə və baskalarının mediya ile savası barədə süjetlər efirə gedir. Bir sozlə bir zamanlar barəsində bir cümlə yazilması ücün qəzetlərə az qala minətci salan bəzi sənət adamları Tv-lərə ayaq acandan sonra cönüb olublar bir qəzetci düşməni. Əslində fikrimcə onlar düz edirlər. Axı qəzetcilərdədir günah. Adama deyərlər ki, bu kəndini bəyənmis nüsabələri, elzaları, nadirləri, natavanaları, nə bilim kimləri bu millətə sırıyanda bilmirdiniz ki, belə olacaq. Nə isə bu məsələnində üzərində cox dayanmaq istəmirəm. Cünku, efirimizdən evimizə gündə yüzlərlə tör-töküntü girir. Bizdə istəməyərəkdən onların sərsəmləməsinə qulaq asmak məcburiyyətində qalırık. Mən bu müğəniciklərdən deyil, sözün əsil mənasında sənətkar saydıqım, səsi və səxsiyyəti qarsısında daim sayqıyla dayandıqım, evində cörək kəsdiyim Xalq artisti Flora Xanım barədə yazacam. Yəni digər özünü sənətkar adlandıran sənətkarcıklardan fərkli olaraq dühi saydıqım FLORA xanima etirazımı edəcəm.

Yengə xidmətlərinin göstərilməsi haqqında Azərbaycan Respublikasının Qanunu.
1. Bu Qanun Azərbaycan Respublikasında yengə xidmətinin təşkilini, onun həyata keçirilməsinin hüquqi əsaslarını, yengələrin funksiyalarını, hüquqlarını və vəzifələrini müəyyən edilməsini, toy gecəsinin təşkil edilməsi ilə bağlı ictimai nəzarət (qohum nəzarəti) sisteminin yaradılmasını nəzərdə tutur.

Maddə 1. Anlayışlar.

1. Yengə — toy gecəsinin qanunvericiliklə nəzərdə tutulmuş qaydada təşkil edilməsi və lazımi sübutların əldə edilməsini təmin edən fiziki şəxs.
2. Yengə xidmətləri – toy gecəsinin qanunvericiliklə nəzərdə tutulmuş qaydada təşkil edilməsi və lazımi sübutların əldə edilməsindən ibarət olan xidmətlər.

Məşhur teatrşünas Stanislavskinin  belə bir  fikri var:  «Teatrda mədəniyyət  qarderobdan başlayır». İnsanın   gün ərzində  rastlaşdığı   hər hansı  ilk xoş münasibət  onda  yaxşı ovqat  yaradır  və yaxud əksinə.  Bəlkə də  şəhərmizin  də mədəni həyatı  elə nəqliyyatdan start götürür desək,  yanılmarıq.  İctimai nəqliyyatdan  istifadə edən  insanlar mənim  fikirlərimi    təsdiqləyər.  Paytaxtımızda  sərnişindaşımada istifadə olunan   bəzi avtobuslarda  total  mədəniyyətsizlik baş alıb gedir.  Sürücünün  davranışı,   acgözlüyü    əsəbi atmosfer  yaradır.  Bu   ağrılı məsələ  haqqında   dəfələrlə  yazılıb,  fikirlər  səslənib. Düzdür,  nəqliyyatda  bəzi müsbət məqamlar qeyd olunmalıdır.  Dövlət vəsaiti hesabına   bir sıra  iritutumlu  avtobuslar  xaricdən  gətirilərək  istifadəyə buraxılıb,   magistral  yollarda inşaat   işləri  aparılır.  Avtomobillər xəttdə olarkən nəzarəti gücləndirmək məqsədilə  yol kənarlarında müxtəlif  qurğular quraşdırılıb.

Funikulyor kanat dartımı ilə relslərlə hərəkət edən vaqonlarda sərnişinlərin və yüklərin sərt yoxuşla qısa məsafəyə daşınmasını təmin edən nəqliyyat vasitəsidir. Elə latın sözü olan «funikulyor»un mənası da ip, kanat deməkdir. Bu nəqliyyat vasitəsindən çətin relyefli yerlərdə istifadə olunur.
Dəmir yolu ilə sərnişin daşımaq üçün kanatdan istifadə etmək ideyası 1825-ci ildə meydana çıxıb. Həmin ideya ilk dəfə 1854-cü ildə İtaliyanın Genuya və Avstriyanın Zommeriq şəhərlərində gerçəkləşdirilib.   Funikulyorlar müxtəlifdir. Onlardan həm sərnişin, həm də yükdaşımada istifadə olunur.

Nədən Azərbaycanda şəhər deyiləndə yalnız Bakı nəzərdə tutulur, qalan bütün şəhərlər isə rayon adlanır?

Azərbaycan əhalisi arasında yayılmış ifadə stereotiplərindən biri də yer adlarının təsnifatı ilə bağlıdır. Məsələn, bizim ölkədə şəhər deyiləndə ancaq (Bakı) nəzərdə tutulur. Tutaq ki, biri ölkənin başqa bir şəhərindən- məsələn, Mingəçevirdən paytaxta qayıtdıqda ondan soruşurlar ki, «kənddə nə var nə yox» və ya «irayonda vəziyyət necədir»? Halbuki, Mingəçevir nə rayon deyil, nə də kənd, 100 mindən artıq əhalisi olan şəhərdir.

Azərbaycanını bəzi bölgələrində ta qədimdən qız qaçırma ənənəsi mövcuddur. Respublikanın bir sıra bölgələrində elçiliklə qız almaq əvəzinə qaçırma yoluna üstünlük verilir. Belə hallar ya evlənmək istəyən gənclərin ailəsi izdivaca razı olmayanda baş verir, ya da qızın özü oğlana ərə getmək istəməyəndə onu zorla qaçırırlar. Bu ənənə indi də qalmaqdadır. Baxmayaraq Azərbaycan qanunvericiliyinə görə, qız qaçırma adam oğurluğu hesab edilir.

Həm dinimizdə,  həm də Konstitusiyamızda kişi və qadın hüqüqlarının bərabərliyi göstərilsə də, etiraf etmək lazımdır ki, bir çox məqamlarda hər birimiz bu bərabərliyin pozulmasının şahidi oluruq.

Məsələ ondadır ki, rayonlarda, xüsusən də kəndlərdə qadınlar demək olar ki, kişilərldən çox işləyirlər, bununla belə ərlərindən qorxurlar, öz hüqüqlarının  müdafiəsinə qalxa bilmirlər. Şəhər mühitində isə vəziyyət bunun əksinədir. Qadınlar ya işləmir, ya da asan sahədə çalışırlar. Buna baxmayaraq Bakıda kişilər qadınlardan qorxurlar. Hər halda çox maraqlı və maraqlı olduğu qədər də qəribədir.